Μeet Jennie Dielemans

Η Jennie Dielemans ειναι 35 χρονων, γεννηθηκε στο Bergsjön στο Göteborg και μεγαλωσε σε προαστειο της Στοκχολμης στο Husby. Εζησε πολλα χρονια στη Fisksätra, μια περιοχη με εντονο το μεταναστευτικο στοιχειο, συμμετειχε στη τοπικη πολιτικη και ανηκε στη διοικηση του ομιλου πυγμαχιας (μποξ) στη Fisksätra. Εδω και ενα χρονο ζει σε κοινοβιο στο Malmö.

Εργαζεται σαν δημοσιογραφος και συγγραφεας. Το βιβλιο "Välkommen till Paradiset" (Καλωσηρθατε στο Παραδεισο) ειναι το τριτο της βιβλιο. Ξεκινησε σαν συγγραφεας το 2001 με το βιβλιο-ρεπορταζ "Motstånd " (Aντισταση) και το 2006 εγραψε το μυθιστορημα "Tackar som frågar" (Eυχαριστω για την ερωτηση), που μεταξυ αλλων ψηφιστηκε σαν το καλυτερο μυθιστορημα στη Στοκχολμη.

Απο το "Välkommen till Paradiset" :

"Μερικα χιλιομετρα εξω απο το Chiang Rai στη Βορεια Ταϋλανδη βρισκεται το νησι Union of the Hilltribes. Ειναι ενα κατασκευασμενο χωριο απο ανθρωπους που ανηκουν σ ολες τις φυλες της Ταϋλανδης και της Burma. Δεν εγινε απο συμπτωση. Εγινε απο την αναγκη που υπαρχει να δουν οι τουριστες κατι που να ειναι "αυθεντικο"! Εφτιαξαν λοιπον οι ξεναγοι ενα ζωολογικο κηπο, αλλα αυτη τη φορα με ανθρωπους! Πηγαινουμε διακοπες λοιπον και φωτογραφιζουμε και πιστευουμε οτι παιρνουμε κατι "αυθεντικο" οταν επιστρεφουμε στο σπιτι και δειχνουμε τις φωτογραφιες σε φιλους και γνωστους….

Στην εποχη μας, παμε ενα ειδος σαφαρι-τουρισμου, βλεπουμε εκει αρχαιοτερους λαους και μετα σκεφτομαστε ποσο ψευτικα ζουμε εμεις, το οποιο σημαινει απο τη στιγμη που θα αποκτησουν μια δορυφορικη κεραια, ή ενα ψυγειο, τοτε ειναι ''προβλημα'' για εμας, τους "πολιτισμενους".....Μας αρεσει να πηγαινουμε σε σπιτια που εχουν πατωμα απο χωμα. Θελουμε να καταναλωσουμε τη φτωχεια τους....Θελουμε να καταναλωσουμε τον αγριο τροπο ζωης για να δουμε κατα καποιο τροπο τον εαυτο μας... Ισως μαλιστα και να θεωρουμε το να ταξιδευει κανεις σαν κοινωνικο δικαιωμα και επιπλεον περιμενουμε να ειναι και ευγνωμονες απεναντι μας, επειδη ταξιδευουμε στα μερη τους, σαν να καναμε κατι καλο γι αυτους , σαν να ηταν μια πραξη αλληλεγγυης!

Στο βιβλιο-ρεπορταζ ”Välkommen till Paradiset” μιλαει η Jennie Dielemans για μια τουριστικη κουλτουρα που οχι μονο δεν εκμεταλλευεται τους ανθρωπους και τα μερη, αλλα πισω απο την επιφανεια της μανιας για ανακαλυψη ξυπνουν και παλι στο μυαλο παραστασεις που εμεναν θαμενες απο την εποχη της αποικιοκρατιας! Στο βιβλιο της ταξιδευει στα Kαναρια Νησια, Βιετναμ, Ταϋλανδη, Δομινικανή Δημοκρατία και Mεξικο.

Και συνεχιζει...

''Αν κοιταξει κανεις τους ταξιδιωτικους καταλογους και συγκρινει για παραδειγμα τη Κενυα και την Ισπανια τοτε βλεπει κανεις φανερα οτι ο Αφρικανος θα πρεπει να ειναι ο "αγριος στη σαβαννα"! Η πραγματικη εικονα ομως ειναι διαφορετικη αφου επτα εκατομμυρια ανθρωποι ζουν στις πολεις στη Κενυα. Αλλα κατι τετοιο ειναι "αποδεκτο" στους ταξιδιωτικους καταλογους, γιατι εμεις αυτο περιμενουμε και αυτο ακριβως μας δινουν .Οι εικονες αυτες ειναι της εποχης του 1800, αλλα ζουν μια χαρα ακομη χαρις στη βιομηχανια του τουρισμου''!

Στα Καναρια Νησια συναντα η Jennie Dielemans το ζευγαρι Bernt και Ingegerd που πηγαινουν στο ιδιο ξενοδοχειο σχεδον απο το 1972. Ξαπλωνουν στην ιδια πλευρα της πισινας, πανε στο ιδιο εστιατοριο, γνωριζονται με ολους τους παλιοτερους πελατες του ξενοδοχειου. Ψαχνουν για ασφαλεια και λενε οτι ειναι σαν να ''βρισκονται στο σπιτι'' τους. Υπαρχουν βεβαια ταξικες διαφορες και στα τουριστικα Σουηδικα γκρουπ.
Ο Bernt και η Ingegerd ανηκουν oμως στο προλεταριατο. Οι μορφωμενοι Σουηδοι δεν πανε πια στα Καναρια Νησια... Δεν λεγονται πια τουριστες , προτιμουν καλυτερα τον ορο "resenär", ''ταξιδιωτες''...

Εκει, στα Καναρια Νησια, οι ηλικιωμενοι προλεταριοι των πτησεων charters ταξιδευουν για να βρουν τον μικροαστικο εαυτο τους και ξεγελιουνται οτι ψαχνουν το "αγνωστο" και το "μοναδικο"!

Ειναι η ιδια εκμεταλλευση, που οπως στη δεκαετια του ´60 εκανε τα Καναρια Nησια τοσο ευπροσιτα, τωρα κανει το ιδιο και στη Νοτια Ασια και τη Λατινικη Αμερικη. Επειδη το κυνηγι για το προκαθορισμενο "μοναδικο" και "αυθεντικο" πρεπει να συνεχιστει......