Tuesday, March 11

Τέσσερις μέρες στο Σίδνεϋ

Δεν είναι σκηνή από την Κίνα. Είναι η Dixon Street και η είσοδος στην Chinatown του Σίδνεϋ


Οι μέρες πέρασαν γρήγορα στην Αυστραλία. Ένα ταξίδι τεσσάρων ημερών μας έφερε από τη Μελβούρνη στην πρωτεύουσα της Νέας Νότιας Ουαλίας (έτσι λέγεται η επαρχία του Σίδνεϋ) για σημαντικές παρουσιάσεις σε δημοσιογράφους και συναντήσεις με πελάτες. Ήταν η πρώτη φορά που έμενα τόσες μέρες στην πόλη αυτή, την "πρωτεύουσα" της οικονομίας, της μόδας και των gay της Αυστραλίας - και όχι μόνο της Αυστραλίας.

Δεν είναι απλά μια υπέροχη πόλη, ευλογημένη από την τοποθεσία της δίπλα σε ποτάμι και θάλασσα, και με γωνιές πραγματικά ονειρικές. Είναι μια οργανωμένη, φιλική και καθαρή πόλη που - αντίθετα με την Αθήνα - ελάχιστα πράγματα χρειάστηκε να κάνει για να αναλάβει τους Ολυμπιακούς του 2000. Αφήνω τις φωτογραφίες να κάνουν τις συστάσεις με το Σίδνεϋ. Όσο για μένα, επιστρέφω απόψε στην Αθήνα με πιο βαριές αποσκευές απ΄ό,τι άλλοτε...

Οι παρουσιάσεις μας - τέσσερις τον αριθμό - έγιναν στο κέντρο του Σίδνεϋ, σε ένα στούντιο φωτογραφίας. Το ισόγειο του παλιού και κάπως ρομαντικού κτιρίου είχε "ντυθεί" ειδικά για την περίσταση.

Η όπερα του Σίδνεϋ, κλασσική τουριστική περατζάδα, με εστιατόρια και καφετέριες τριγύρω.


Το σήμα της Coca-Cola στο King's Cross, την (άλλοτε) κακόφημη περιοχή της πόλης, που ακόμα στεγάζει ουκ ολίγα στριπτηζάδικα και μπαρ. Είναι τόσο μεγάλο που θεωρείται από μόνο του αξιοθέατο.


Το Σίδνεϋ, εκτός από την Όπερα και το σήμα της Coca Cola, φημίζεται - μεταξύ των Αυστραλών, τουλάχιστον - και για τα μποτιλιαρίσματά του.


Woolongong, Wooloomooloo (!) είναι μόνο μερικά από τα τοπωνύμια που διασώθηκαν από τους ιθαγενείς...

Το λιμανάκι Rose Bay, ένας παράδεισος με γαλάζιο και πράσινο - όπως λέμε "Βουλιαγμένη". Στο Σίδνεϋ υπάρχουν πολλά τέτοια λιμανάκια...

...και όπως και όλη η Αυστραλία είναι απόλυτα πειθαρχημένα: Στο συγκεκριμένο σημείο, το παρκάρισμα είναι με πληρωμή (από μηχανάκια που σου δίνουν απόδειξη και τη βάζεις στο παρμπρίζ), επιτρέπεται για μάξιμουμ 4 ώρες από τις 8 π.μ. ως τις 6 μ.μ., και τις υπόλοιπες ώρες είναι ελεύθερο - και δωρεάν.


Το Bondi (προφέρεται Μπόνταϊ) Beach είναι το πιο ονομαστό της πόλης. Τεράστια παραλία, καθαρή - αλλά χωρίς ομπρέλες! Η ομπρέλα για την παραλία είναι πρακτικά άγνωστη εδώ...

...κάτι που δεν ισχύει για το αλκοόλ. Γι' αυτό και απαγορεύεται στο Bondi!


Λίγο πιο μακριά από την παραλία του Bondi ένα σπίτι μου τράβηξε την προσοχή. Ολόγυρα γυαλί και κουρτίνες - πραγματικά διαφορετικό από τα Βικτωριανά, παλιά σπίτια και τα μοντέρνα μινιμαλιστικά που είναι ο κανόνας στην Αυστραλία. Μπροστά στο σπίτι, μια αλάνα...
...και εκπληκτική θέα του Rose Bay και της πόλης στο βάθος, ενώ δυο δρόμους πιο πάνω, τα σπίτια τελειώνουν και ξαφνικά... τίποτα! Υπάρχει μόνο ο γκρεμός και η θάλασσα του Ειρηνικού...