Sunday, May 24

Αστυνομική αυθαιρεσία και στην Αγγλια

«Ένα "ουφ" ανακούφισης βγαίνει από μέσα μου, τώρα που, έπειτα από έναν μήνα, επιτέλους ξεμπέρδεψα με τη βρετανική Δικαιοσύνη. Με πήγαν στο δικαστήριο με την κατηγορία ότι με τη φωτογραφία που τράβηξα, "θα μπορούσα να προκαλέσω αίσθημα φόβου ή άγχους στους γύρω μου"! Τελικά αυτήν την ταραχή την υπέστημεν εγώ και η οικογένειά μου, που είδε απρόσμενα να με συλλαμβάνουν και να μου περνούν χειροπέδες...».
Δυο-τρία «κλικ» τού στοίχισαν ακριβά. Ούτε που το φανταζόταν ο 53χρονος υπάλληλος της Ολυμπιακής, λάτρης της καλλιτεχνικής φωτογραφίας, κ. Περικλής Αντωνίου πως στη διάρκεια των πρόσφατων πασχαλινών οικογενειακών διακοπών του στο Λονδίνο θα ήταν υποχρεωμένος, τη Μεγάλη Πέμπτη, να περάσει το κατώφλι ενός Αστυνομικού Τμήματος και να διανυκτερεύσει σε κελί! «Ακούγεται ίσως ασήμαντο, αλλά, στα καλά καθούμενα, να μένεις ένα ολόκληρο βράδυ πίσω από τα σίδερα, να σε τρέχουν στα δικαστήρια και να πρέπει να ξαναπάς στην Αγγλία για να δικαστείς, προσωπικά το θεωρώ μιαν αναίτια ταλαιπωρία.
Είναι ο μεγαλύτερος εξευτελισμός για έναν άνθρωπο να τον οδηγούν σιδηροδέσμιο στην κλούβα, ό,τι πιο ατιμωτικό μπορεί να ζήσει κανείς, ειδικά όταν ξέρει πως δεν έχει υποπέσει στο παραμικρό αδίκημα...», λέει στα «ΝΕΑ», άρτι αφιχθείς και πάλι από τη βρετανική πρωτεύουσα, «καθαρός» πια από την κατηγορία που τον βάρυνε, ότι φωτογράφισε μέσα στο λονδρέζικο Μετρό μια 17χρονη- που φαινόταν ωστόσο ενήλικη κοπέλα.
«Κατά τη διαδρομή, συνεπαρμένος από το ενδιαφέρον του θέματος, έβγαζα ορισμένες γενικές φωτογραφίες από το κοινό, όταν μια κυρία διαμαρτυρήθηκε επειδή θεώρησε ότι φωτογράφιζα την κόρη της. Αμέσως, όπως παγίως συμβαίνει σε τέτοιες περιπτώσεις και όπως επιτάσσει η διεθνής φωτογραφική πρακτική και ηθική, ζήτησα συγγνώμη, επέδειξα τις φωτογραφίες που είχα βγάλει και διέγραψα ενώπιόν της αυτές στις οποίες συμπεριλαμβανόταν η κόρη της.
Και ενώ θεωρούσα το επεισόδιο λήξαν, άγνωστός μου επιβάτης με ακολούθησε στην έξοδο του Μετρό και με την πρώτη ευκαιρία προσέγγισε διερχόμενους αστυνομικούς, δήλωσε πατέρας της ανήλικης και ζήτησε τη σύλληψή μου!», περιγράφει και στην τρισέλιδη επιστολή διαμαρτυρίας που απέστειλε στον Βρετανό πρέσβη στην Ελλάδα. Το μαρτύριο. Από τότε άρχισε όπως λέει και το μαρτύριό του, βίωσε για ένα εικοσιτετράωρο στο πετσί του την αυθαιρεσία της βρετανικής αστυνομίας.
«Με πήγαν στις δώδεκα το μεσημέρι στο Τμήμα και βγήκα από το δικαστήριο την επομένη, Μεγάλη Παρασκευή, στη μιάμιση, αφού πρώτα ορίστηκε δικάσιμος για τις 18 Μαΐου. Καθ΄ όλη την προηγούμενη νύχτα, ωστόσο, παρέμεινα σε συνθήκες αυστηρής απομόνωσης, στο κρατητήριο εννοείται πως δεν κοιμήθηκα.
Έστω κι αν τήρησαν τα δικαιώματά μου και μου όρισαν δικηγόρο, σε όλα τα υπόλοιπα οι Βρετανοί ήταν, για ένα τέτοιο "αδίκημα", υπερβολικοί: όπως και σε κάθε άλλον εγκληματία, μου πήραν μέχρι και τη ζώνη και τα παπούτσια με τα κορδόνια μου, προκειμένου να μην... αυτοκτονήσω! Ούτε μου επέτρεψαν να επικοινωνήσω με τη γυναίκα και τον γιο μου που με συνόδευαν· αντιθέτως, μου αφαίρεσαν κι όλα τα προσωπικά αντικείμενα, το ρολόι και τη μηχανή μου. Όλα αυτά χωρίς μέχρι τότε να μου έχει απαγγελθεί οποιαδήποτε κατηγορία ή να ενημερώσουν για το παραμικρό τους οικείους μου. Αυτοί έσπευσαν να πληροφορήσουν για την κράτησή μου τις εκεί ελληνικές διπλωματικές αρχές, που ευτυχώς στάθηκαν στο πλευρό μου, φρόντισαν και για διερμηνέα...», θυμάται.
Μόλις την περασμένη Δευτέρα ο κ. Αντωνίου κατάφερε να πάρει...συγχωροχάρτι, να αφήσει πια πίσω του, όπως λέει, και την οργή που ένιωσε για την αδικία που εντελώς απρόσμενα βίωσε. «Τελικά δεν έγινε καν δικαστήριο. Ο δικηγόρος που ανέλαβε την υπεράσπισή μου ζήτησε από τον εισαγγελέα να αποσύρει την κατηγορία, γιατί τη θεωρούσε τελείως αβάσιμη, έως γελοία.
Πράγματι, έπειτα από μία ώρα που ζήτησε για να το σκεφτεί, ο τελευταίος, ως λογικός άνθρωπος, την απέσυρε και είπε πως με θεωρεί αθώο. Δίκη δεν χρειάστηκε να γίνει, οι βρετανικές αρχές αναγνώρισαν πως με ταλαιπώρησαν άδικα, ουσιαστικά μου ζήτησαν συγγνώμη, ανέλαβαν αυτές κι όλα τα έξοδα, δικαστικά και ταξιδιωτικά, μου επέστρεψαν και τη μηχανή μου.
Για μένα, βέβαια, όλο αυτό περισσότερο κόστισε σε συναίσθημα, στενοχώρια. Το ίδιο και στην οικογένεια και τους φίλους μας, που έζησαν από κοντά όλα αυτά τα εντελώς παράλογα. Για ένα αδίκημα που, βάσει της αγγλικής νομοθεσίας, επισύρει μόνο πρόστιμο, συνήθως 100-150 λίρες, εγώ- και χωρίς να φταίω- πλήρωσα ψυχικά· στην πραγματικότητα μου κόστισε πολύ πιο ακριβά...».
Στο πλευρό του αυτό το διάστημα ο Περικλής Αντωνίου είχε και απλούς Βρετανούς πολίτες, που έμαθαν, μέσω Ελλήνων, για την περιπέτειά του στη χώρα τους. «Στο Λονδίνο θα ξαναπάω, δεν έχω τίποτε με τους ανθρώπους εκεί.
Για την ακρίβεια, μπορώ να πω ότι τους συμπάθησα και περισσότερο, καθώς αρκετοί από αυτούς επέδειξαν αλληλεγγύη, κινητοποιήθηκαν και επικοινώνησαν μαζί μου, ήταν κάτι το συγκλονιστικό! Ειδικά ένας από αυτούς, που είδε τις φωτογραφίες μου μέσω του site μου στο Ίντερνετ, μου τηλεφώνησε και μου είπε πόσο ντρέπεται που η βρετανική αστυνομία έφτασε σε αυτό το σημείο. Κατάλαβε πως δεν είμαι εγώ από τους φωτογράφους παπαράτσι: ήρθε από την επαρχία, μάλιστα, για να παραστεί ως μάρτυρας στη δίκη μου!», σημειώνει.
Ο ίδιος μάλιστα προβληματίστηκε, όπως λέει, και για κάτι άλλο στον έναν μήνα της λονδρέζικης περιπέτειάς του: «Καθώς είχα μαζί μου και τον έφηβο γιο μου, σκεφτόμουν τους Έλληνες νέους, μετά και τα γεγονότα του Δεκεμβρίου με την Ελληνική Αστυνομία. Αναρωτιόμουν αν όλα αυτά που είδε το παιδί μου να μου συμβαίνουν, ήταν ίσως και η χαριστική βολή για να διαμορφώσει αντικοινωνική άποψη εναντίον της Αστυνομίας». Μεσαίωνας. Στο μυαλό μου είχα και την έφηβη αυτή κοπέλα του Μετρό, ως μέλος μιας οικογένειας που ζει με τέτοιες προκαταλήψεις, με τόσο τρόμο, σε εποχές Μεσαίωνα...», υποστηρίζει. Ο ίδιος επιμένει στην ελευθερία της καλλιτεχνικής έκφρασης, με σεβασμό όμως προς τον φωτογραφιζόμενο.
«Όταν πηγαίνεις σε μια ξένη χώρα ως τουρίστας, λογικό είναι να φωτογραφίζεις τα τοπία και τους ανθρώπους της, τον λαό της σε μια γενική άποψη. Όπως εμείς οι φωτογράφοι έχουμε το δικαίωμα να φωτογραφίζουμε οτιδήποτε σε δημόσιο χώρο, έτσι κι εγώ αναγνωρίζω το δικαίωμα οποιουδήποτε πολίτη να ενοχλείται από τον φακό μας. Αλλά περιστατικά σαν κι αυτό που μου συνέβη θεωρώ πως δεν έχουν καμία θέση στη σημερινή εποχή, πόσω μάλλον όταν πρόκειται για Ευρωπαίους πολίτες, της Ε.Ε. Η ένστασή μου, λοιπόν, αφορά την υπερβολή των Άγγλων αστυνομικών, τη μειωτική στάση τους απέναντί μου, σε μια κυριολεκτικά αστήρικτη, εξωφρενική υπόθεση, ανίκανη να στοιχειοθετήσει μιαν αστεία κατηγορία...».

Thursday, May 21

Tωρα ...σκιζουν και το Kορανι;

Πορεία μεταναστών που καταγγέλλουν ότι αστυνομικός έσκισε το Κοράνι!

Πορεία διαμαρτυρίας στο κέντρο της Αθήνας πραγματοποίησαν το απόγευμα της Πέμπτης εκατοντάδες μουσουλμάνοι μετανάστες, καταγγέλλοντας ότι αστυνομικός έσκισε το Κοράνι, κατά τη διάρκεια επιχείρησης-σκούπα της αστυνομίας.

Οι μετανάστες συγκεντρώθηκαν στην πλατεία Ομονοίας και έκαναν πορεία προς τον Άγιο Νικόλαο Αχαρνών, όπου καταγγέλλουν ότι έγινε το περιστατικό, κατά τη διάρκεια ελέγχου, το βράδυ της Τετάρτης.

Σύμφωνα με όσα υποστηρίζουν, ομάδα αστυνομικών σταμάτησε όχημα στο οποίο επέβαιναν Σύριοι και αφού τους εξύβρισαν, έσκισαν το ιερό βιβλίο των μουσουλμάνων και το ποδοπάτησαν. Η Αστυνομία διεξάγει έρευνα για τη βασιμότητα των καταγγελιών αυτών.

Στη διάρκεια της πορείας υπήρξαν αψιμαχίες μεταξύ των διαδηλωτών και αστυνομικών, ενώ προκλήθηκαν και φθορές σε οχήματα και καταστήματα.
Νέα διαδήλωση προγραμματίζεται για το μεσημέρι της Παρασκευής από την πλατεία Ομονοίας προς το Σύνταγμα.

Ιn.gr

Wednesday, May 20

Η Ελλάδα «εξαγωγέας» του AIDS στην Ευρώπη...

Γιατί δεν είναι μόνο η γρίπη των χοίρων...:

Επιστήμονες χαρτογράφησαν την εξάπλωση του HIV/AIDS στην Ευρώπη και διαπίστωσαν πως οι τουρίστες φέρουν το μεγαλύτερο μέρος ευθύνης. Μάλιστα, σύμφωνα με το χάρτη, που περιλαμβάνει 17 χώρες, η Ελλάδα και η Ισπανία κατατάσσονται στις πρώτες θέσεις στις χώρες που «εξάγουν» τον ιό.

Ο χάρτης μετανάστευσης του ιού HIV που προκαλεί το AIDS, δείχνει ότι η Ελλάδα, η Πορτογαλία, η Σερβία και η Ισπανία είναι οι μεγάλες χώρες «εξαγωγής» του ιού στην Ευρώπη.

Αυτό οφείλεται σύμφωνα με τους επιστήμονες στον τουρισμό αλλά και στους μετανάστες οι οποίοι έρχονται σε επικίνδυνη επαφή, μολύνονται, αλλά δεν ενδιαφέρονται να εξεταστούν. Έτσι, φεύγουν από τις εν λόγω χώρες μολυσμένοι και εξαπλώνουν τον ιό σε άλλες χώρες.

Στις χώρες «εισαγωγής» του ιού κατατάσσονται κυρίως η Αυστρία, το Βέλγιο, η Δανία, η Γερμανία και το Λουξεμβούργο.

Η Βρετανία είναι τόσο «εξαγωγέας» όσο και «εισαγωγέας» του ιού, όπως επίσης είναι και το Ισραήλ, η Νορβηγία, η Ολλανδία, η Σουηδία και η Ελβετία.

Η μελέτη ανέλυσε δείγματα από 17 ευρωπαϊκές χώρες και παρακολούθησε την κίνηση του ιού στην ευρωπαϊκή ήπειρο.

Πραγματοποιήθηκε από διεθνή ομάδα επιστημόνων, με υπεύθυνο έρευνας τον κ. Δημήτριο Παρασκευή από το Εργαστήριο Υγιεινής, Επιδημιολογίας και Ιατρικής Στατιστικής της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών «μελετήθηκε η «μετανάστευση» του ιού δημιουργώντας το “οικογενειακό δέντρο” του, καταγράφοντας λεπτομερώς γενετικά χαρακτηριστικά τα οποία αποκαλύπτουν πώς ο ιός εξελίσσεται στο χρόνο».

Ο ίδιος εξηγεί πως «δημοφιλείς τουριστικοί προορισμοί, όπως η Ελλάδα, η Πορτογαλία και η Ισπανία, πιθανώς εξαπλώνουν τον ιό μέσω των τουριστών που μολύνονται στη διάρκεια των διακοπών τους».

Σύμφωνα με την μελέτη, ο ιός εκτιμάται ότι εξαπλώθηκε από την Ελλάδα σε επτά άλλες χώρες και από την Ισπανία σε πέντε.

«Το μήνυμα της μελέτης είναι ότι ο ιός μετακινείται με και από τους ταξιδιώτες, γι' αυτό τα εθνικά προγράμματα υγείας των διαφόρων χωρών δεν πρέπει να στοχεύουν μόνο στον πληθυσμό της χώρας, αλλά και στους τουρίστες, επισκέπτες και μετανάστες – που είναι πηγές, αλλά και στόχοι του HIV», εξηγεί ο κ. Παρασκευής.

Η μελέτη δημοσιεύεται στην επιστημονική επιθεώρηση «Retrovirology».

απο Τα Νεα

Monday, May 4

H Theresa Andersson και η μουσικη της!



Η Theresa Andersson γεννηθηκε το 1972 στο νησι Gotland, (Sweden) ειναι τραγουδιστρια, γραφει στιχους και μουσικη και ειναι επισης multiinstrumentalist. To 1990 ακολουθησε τον συμπατριωτη της, Anders Osborne, στη New Orleans, αλλα εννεα χρονια αργοτερα εφυγε απο το συγκροτημα. Απο τοτε η Theresa εχει εμφανιστει και ηχογραφησει κοντα σε σπουδαιους μουσικους της New Orleans σκηνης, οπως ο Allen Toussaint, The Neville Brothers, The Meters και Betty Harris. Εχει επηρεαστει απο αυτους τους καλλιτεχνες και δηλωνει οτι οι ρυθμοι της New Orleans αποτελουν ενα μεγαλο μερος του προσωπικου της ηχου. Στις 4 Φεβουαριου του 2009 η Theresa εμφανιστηκε στο Late Night show με τον Conan O'Brien.
Αυτο ομως που εντυπωσιαζει με την Theresa ειναι οτι βρισκεται στη σκηνη μονη της δινοντας ενα "One-Woman Show" ενω χρησιμοποιει ταυτοχρονα διαφορα μουσικα οργανα. Το do-it-yourself video που εφτιαξε στη κουζινα της για το τραγουδι
"Na Na Na" εγινε επιτυχια στο YouTube ενω πανω απο 800.000 το ειδαν. Η Theresa ηχογραφησε αλλο ενα τραγουδι το "Birds Fly Away", στην ιδια κουζινα που ηχογραφησε και ολοκληρο το προσφατο της album το "Hummingbird, Go"!

Μπραβο σ´οσους,ες ακολουθουν το δικο τους δρομο!

Sunday, May 3

Ευρωπαϊκό "ξυλο" και στατιστικες!

Ενα προσφατο αρθρο στο Βημα αναφεροταν στους Ευρωπαίους γονείς, οι οποιοι, πλην των Σουηδων, χρησιμοποιούν το "ξυλο" σαν μεσο σωφρονισμού των παιδιών τους. Τα στοιχεια παρουσιαστηκαν απο το Συνήγορο του Πολίτη και φαινεται οτι τόσο οι Ελληνες γονείς, όσο και οι υπόλοιποι Ευρωπαίοι καταφεύγουν συχνά στο "ξυλο", σαν τιμωρια για τα παιδια τους!
Το αρθρο αναφερει χαρακτηριστικα οτι "δεν χωρεί αμφιβολία πάντως ότι τα παιδιά όλου του κόσμου θα ήθελαν να ζουν στη Σουηδία", επειδη η χωρα ηταν η πρωτη που απαγόρευσε με νομο- ηδη απο το 1979- τη σωματική τιμωρία των ανηλίκων. So what? Θα ηθελα να ξερω πως βγαινουν κατι τετοια απλοϊκά συμπερασματα, απο τα ΜΜΕ που παρουσιαζουν τα πραγματα εντελως επιφανειακα! Ποτε θα σταματησουν καποιοι να παρουσιαζουν στατιστικες και νουμερα και να προσπαθουν να "ερμηνευσουν" το κοσμο (για εμας τους υπολοιπους) μεσα απο αυτα; Φυσικα δεν αναφερομαι εδω μονο στο ζητημα του "ποιος λαος δερνει τα παιδια του περισσοτερο, ή λιγοτερο απο αλλους"! Στη Σουηδια, παντως, διαβασαμε σε εφημεριδες οτι τα παιδια στην
....
Ολλανδια ειναι τα πιο ευτυχισμενα στην Ευρωπη! Αλλες στατιστικες ισχυουν εδω, κι αλλες στην Ελλαδα; Πληρης συγχιση!
Το αρθρο μας πληροφορει επισης οτι "παρά τον προηγμένο χαρακτήρα τους ως χωρες, η Βρετανία η Γαλλία και το Βελγιο εμφανίζουν μεσαιωνική εικόνα ως προς το "ξύλο" και οτι το 96% των παιδιών στη Γαλλία έχει εμπειρία κάποιας μορφής σωματικής τιμωρίας, ενώ στην Αγγλια στατιστικές δείχνουν ότι το 38% των μωρών κάτω του ενός έτους δεχόταν "ξύλο" περισσότερο από μία φορά την εβδομάδα!"
Οσοι ομως ζουν εδω διαβαζουν (δυστυχως) και για την
αυξηση της βιας στα παιδια! Οργανωσεις για τα δικαιωματα των παιδιων, οπως η ΒRIS (Barnens rätt i samhället) πληροφορουν οτι δεχονται χιλιαδες κλησεις, το χρονο απο παιδια για βοηθεια . Μερικοι απο εμας θυμομαστε σιγουρα ασχημες περιπτωσεις, που καλα θα ηταν να μη διαβαζαμε ποτε! Η βια υπαρχει και στη Σουηδια, οπως και αλλου και "καλα κρατει", ακομη παρα τις στατιστικες, που θελουν να μας πεισουν για το αντιθετο και να μεγαλωσουν ακομη περισσοτερο το κενο αναμεσα στους "προηγμενους" και "μη".....Το προβλημα ειναι οτι δεν πειθουν πια αυτους που βλεπουν τη πραγματικοτητα, οπως ειναι και οχι οπως μερικοι θα ηθελαν να ειναι....
Οπως πολλοι αλλοι, βαρεθηκα, πια, να διαβαζω στατιστικες, συμφωνα με τις οποιες καποια κρατη ειναι "καλυτερα" και πιο "προηγμενα" απο αλλα, μονο και μονο επειδη ετσι φαινεται απο τις στατιστικες, που εγκρινονται απο την ΕΕ, ή απο καποιο αλλο διοικητικο οργανο, ή οργανισμο! Πρωτα πρωτα ξερω καλα οτι
δεν ειναι ολα συγκρισιμα,
ουτε ολες οι συγκρισεις γινονται κατω απο τους ιδιους ορους. Γι αυτο θα πρεπει να μη γραφονται πραγματα "για να γραφονται", ενω παραλληλα καποιοι να προσπαθουν να κερδισουν τη μαχη των εντυπωσεων και μονο.....
Οι..."προηγμένες" χωρες λοιπον σκοτωνουν στο
"
ξυλο" μεχρι και νηπια, τοτε να υποθεσουμε, μηπως, οτι στην Ελλαδα τα πραγματα ειναι .... "καλυτερα"; Μηπως, αυτο, τελικα, ειναι και το μηνυμα που θελουν να περασουν στο κοσμο; Αντι για στατιστικες που απομακρυνουν τις χωρες μεταξυ τους, δημιουργουν συγχισεις και τεχνητα συρματοπλεγματα, γυρω μας, μηπως θα ηταν καλυτερα να μας λενε τι μπορει να κανουν τα κρατη και οι κοινωνιες, ωστε να ΜΗ χρειαζεται, πια, να διαβαζουμε στατιστικες ενδοοικογενειακης βιας, ειδικα πανω σε παιδια!