Οταν περιπου 3 χρονια πριν και μεσα στην τρελη ζεστη του καλοκαιριου στο Ντουμπαι, το τοτε αφεντικο μου, μπηκε στο γραφειο και μου ειπε: "σε 1 μηνα φευγεις για μεταπτυχιακο στην Αυστραλια", η πρωτη μου σκεψη ηταν οτι τον βαρεσε η ζεστη στο κεφαλι...Αργοτερα, μεσα στο αεροπλανο πια, σκεφτομουν τι εχω φταιξει και με στελνουν σε ενα μερος που οι μονες εικονες που εχω στο μυαλο μου ειναι μια μιξη απο φωτογραφιες απο Ελληνοαυστραλους συγγενεις, απο την τηλεσειρα "Εισαι το ταιρι μου" και απο την παλαιοτερη σειρα "Τα πουλια πεθαινουν τραγουδωντας". Φανταζομουν μια χωρα που πρεπει να οδηγεις 1000χλμ για να βρεις τον κοντινοτερο γειτονα, οπου τα κανγκουρω και τα κοαλα γυρνουσαν ελευθερα στο back yard σου (που τελικα γινεται σε καποια μερη) και που δεν υπαρχει αλλο ονομα απο το Mate. Δεν θα ξεχασω ποτε, και θα συμφωνησω απολυτα με εναν Αυστραλο expatriate, που μεσα στο ιδιο αεροπλανο, μου ειπε: "Mate, Australia is like a very old wife, everyone knows she is down there, but none gives a shit about her". Και ετσι μεταξυ σκεψεων και Αυστραλεζικου χιουμορ ξεκινησε η πορεια μου στην χωρα αυτη...
Σημερα, 3 χρονια μετα, η χωρα αυτη που πια μπορω να ονομαζω και χωρα μου, μου εκανε την τιμη να με χρισει πολιτη της. Και ετσι μετα απο εκατονταδες εγγραφα απο αφεντικα, συγγενεις, σχολες, δημαρχεια, συνεντευξεις και υπογραφες, ο Νεμο ειναι πια Αυστραλος. Πολιτης που αργα ή γρηγορα πρεπει να αποφασισει να ορκιστει στη Βασιλισσα οτι θα υπηρετει και θα σεβεται την χωρα αυτη, για να αποκτησει ετσι το διαβατηριο και τα πληρη προνομια και υποχρεωσεις που πηγαζουν απο αυτο.
Μεσα σε αυτα τα 3 χρονια εζησα την χωρα μεσα απο τα ματια ενος educated (θελω να πιστευω) young adult και ετσι μπορω να δημιουργησω πια μια λιστα με τα πραγματα που με ενοχλουν αλλα και που μου αρεσουν στη χωρα αυτη (την οποια ελαχιστοι ειναι αυτοι που πραγματικα γνωριζουν και δεν ειναι κατοικοι της):
-Μου αρεσει η οργανωση, κατι που μας λειπει στην Ελλαδα. Ολα ειναι σωστα οργανωμενα και οταν εχεις να κανεις με το δημοσιο δεν ειναι αυτοσκοπος των υπαλληλων να σου βγαλουν την ψυχη.
-Μου αρεσει το πρασινο. Δεν θα ξεχασω την πρωτη μου εικονα της πολης απο το αεροπλανο που ειναι πνιγμενη στην κυριολεξια μεσα στα δεντρα. Εχωντας μεγαλωσει στην Αθηνα (αν και σε καλο προαστειο)ποτε δεν ειχα τοσα δεντρα στην γειτονια μου.
-Μου αρεσει η πολη και τα κτηρια της. Εδω ενα κτηριο πανω απο 100 χρονων θεωρειται κληρονομια και προστατευται.Στην Ελλαδα σαβουρα και δινεται αντιπαροχη για πολυκατοικια.
-Μου αρεσει η πολυμορφια της πολης. Οι τοσες διαφορετικες κουλτουρες και η στηριξη που τους δινει το κρατος να αναπτυχθουν δεν μπορει να συγκριθει με τιποτα. Πασχα στο Earlwood (την Greektown της πολης) ειναι σαν Πασχα στο χωριο της γιαγιας μου. Μονο κλαρινα ακους και ολη η περιοχη ζεχνει αρνι στη σουβλα...
-Μου αρεσει το ποσο φιλικος ειναι ο Αυστραλος στον συνανθρωπο του και το ποσο πιστευει στο motto του fair go (ισοτητα) και mateship (συναδελφικοτητα). Καμια σχεση με τους μουροχαυλους τους Αγγλους (αν και συγγενεις) η τους υπεροπτες Αμερικανους. Μαλλον φταει το κλιμα εδω!!!
Θα μπορουσα να φλυαρω για ωρες για το τι και ποσο μου αρεσει το μερος κτλ. κτλ. Αλλα θα με πειτε κολακα. Οποτε λεω να αρχισω με την λιστα των αρνητικων στοιχειων της χωρας αυτης.
-Δεν μου αρεσει λοιπον η ηρεμια. Αν βγεις μετα τις 20.30 εξω απο το σπιτι σου, και μενεις σε προαστειο, ειναι σαν να εχεις βγει σε νεκρη ζωνη. Αλλα μιλαμε για πολυ νεκρα. Τιποτα, δεν υπαρχει ψυχη εξω. Λες και εχει κηρυχτει κατ'οικον περιορισμος. Μπορει να εισαι στη μεση του δρομου εως και μιση ωρα εως οτου να περασει ενα αυτοκινητο. Τα πραγματα οσο πλησιαζεις στο κεντρο ειναι καπως καλυτερα αλλα και παλι με την Ελλαδα δεν μπορει να συγκριθει. Μονο Παρασκευη και Σαββατο μπορεις να ακουσεις βαβουρα στους δρομους αλλα σε αυτο θα επεκταθω παρακατω...
-Και συνεχιζω απο πριν και λεω οτι δεν μου αρεσει ο τροπος που διασκεδαζει ο Αυστραλος. Πινει για να γινει τυφλα και οχι για να χαρει την εξοδο του.. Ειναι τραγικο να περπατας 12.30 την νυχτα στην πολη και να βλεπεις τα 16-18χρονα αλλα και ολες τις αλλες ηλικιες να ξερνοβολανε λιωμα απο το ποτο και οτι αλλες ουσιες εχουν κατεβασει. Απλα δεν ξερουν να διασκεδαζουν...
-Δεν μου αρεσει ο τροπος που εργαζονται εδω. Νομιζουν οτι σκιζονται στην δουλεια και οτι δεν πληρωνονται καλα. Γενικως ολο παραπονιουνται. Αλλα εγγυημενα ο μεσος Αυστραλος δεν φτανει ουτε στο μισο την παραγωγηκοτητα ενος Ευρωπαιου. Οταν ακουω αυτο το no worries (κατι σαν το χαλαρα της Σαλονικης) μου ανεβαινει το αιμα στο κεφαλι. Και μετα παραπονιουνται γιατι τους παιρνουν τις δουλειες οι μεταναστες...!!!
-Δεν μου αρεσει που τα σπιτια ειναι πανακριβα. Για να αγορασω σπιτι εδω ετσι που πανε οι τιμες θα πρεπει να μαζευω λεφτα εως και 50 χρονια μετα το θανατο μου...Απλα ειναι απλησιαστα.Και το κρατος δεν κανει τιποτα για αυτο (τωρα εχει αρχισει και κατι παει να κανει)
Ειναι και αλλα πολλα αλλα δεν εχω την ωρα να τα απαριθμησω.
Αν με ρωτουσατε σημερα να σας πω τι ειναι η Αυστραλια λοιπον, θα σας ελεγα: "Μια χωρα με το κλιμα της Μεσογειου ριγμενη στην αλλη ακρη της γης, οπου οι κατοικοι της ζουν ησυχα και οργανωμενα, διασκεδαζουν σαν Αγγλοι, τρωνε σαν Αμερικανοι, εργαζονται σαν Ανατολιτες και πληρωνονται σαν Γερμανοι..."
Αυτη ειναι η χωρα που ολος ο κοσμος ονομαζει "Down Under" Αυτη ειναι η χωρα που απο δω και στο εξης μπορω να λεω εχω για σπιτι μου...
