Να σας ξεναγήσω στα δικά μου λημέρια;

Εδώ και ένα χρόνο (κι' έναν μήνα) βρίσκομαι στο Τορόντο του Καναδά.
Δεν λέω, καλά είναι, μα πολύ μακρυά βρε παιδάκι μου. Σαν Αυστραλός αισθάνομαι..
Εχει όμως μεγάλο ενδιαφέρον σαν χώρα. Προχτές οδηγούσα στην Yonge Str, και σκεπτόμουν πως οδηγούσα στον "μακρύτερο δρόμο του κόσμου" με 1900 χιλιόμετρα μήκος, κάτι που είχα διαβάσει όταν ήμουν ακόμη Ελλάδα, σε ένα βιβλίο με τα ρεκόρ του Guinness.
Δέος ένοιωσα επίσης όταν πήγα στους καταρράκτες του Νιαγάρα (με το σχετικό βιντεάκι παρακάτω) Μια βουή ακούς μονάχα, έναν τρομακτικό θόρυβο χιλιάδων τόννων νερού ανά δευτερόλεπτο να πέφτει με ορμή..
Το επόμενο δέος ήταν τον χειμώνα πέρυσι που πάγωσε ο καταρράκτης, να βλέπεις ένα τεράστιο καταρράκτη (και μιλάμε για τις διαστάσεις του Νιαγάρα) παγωμένο, έ, δεν είναι και τόσο συνηθισμένο.
(Δεξιά: παλιά φωτογραφία του παγωμένου καταρράκτη)
Λαχτάρα πέρασα στον CN-Tower.
Κατα πρώτον, είναι μέχρι στιγμής το ψηλότερο "ελεύθερα κτισμένο" κτήριο στον κόσμο, με 557 μέτρα ύψος. Ανεβαίνεις με το ασανσέρ και νοιώθεις να τρέμουν τα πόδια σου βλέποντας από τα παραθυράκια πόσο γρήγορα απομακρύνεται η γη απο σένα...αρχινάς και νοιώθεις σαν αγγελάκι απ' το φόβο.
Το καλύτερο όμως είναι, που αυτοί που το έχτισαν, κάνανε και μια μαγκιά, ναι, βέεεεεβαια!
Όπως περπατάς αμέριμνος επάνω και πάς γύρω γύρω,

ξάφνου σου λέει αυτός που σε πήγε να δείς τον πύργο (γιατί μόνος δεν πας)..κοίτα κάτω...κοιτάς και πηδάς! τι πηδάς που πηδάς πως πηδάς χαμπάρι δεν παίρνεις, απλά πηδάς.. Κάτω απ' τα πόδια σου το χάος, κι εσύ να πατάς πάνω σε γυαλί, στον αέρα δηλαδή, άντε μετά να μην πηδάς.

Περνάω ωραία, τραγουδάω σε ένα Ελληνικό μαγαζί, το Romeo Lounge, τέσσερα βράδυα την εβδομάδα, ζω μαζί με το κορίτσι μου την Τζένη και δόξα το Θεό είμαστε πολύ καλά.
Το διαμέρισμα που ζούμε, είναι στον 23ο όροφο, χαμηλά σε σύγκριση κάποια άλλα μεγαθήρια των 100 ορόφων, μα εμείς έχουμε μπαλκόνι που ..."φυσάει".
Το ότι η οικοδομή κουνιέται όταν φυσάει το ξέρατε; Το μάθατε τώρα.
Η δική μας οικοδομή (28 όροφοι) κουνιέται με απόκλιση μέχρι 4 εκατοστά.
Το CN tower που λέγαμε πιο πριν, κουνιέται μέχρι 2 μέτρα (άντε πιες καφέ εσύ μετά εκεί πάνω όταν φυσάει)
Σας ζάλισα μήπως;
Που να με πιάσει και η όρεξη να γράφω...τότε να σας δώ...

Καλή σας μέρα!

κατεβάστε το Flash Video στο κομπιούτερ σας
http://rapidshare.com/files/77140985/niagarafalls-video_NEW.swf.html

μιλάμε για το απόλυτο δέος..

Homo Urbanensis Sydneysider - A.K.A. Πως να χτισετε τον πυργο της Βαβέλ!!!

Σχεδον 6 μηνες πριν, και μετα απο αρκετη ερευνα στο νετ, ανακαλυψα οτι δεν υπαρχει μερος που να μπορω να βρω νεα και πληροφοριες απο νεους που να ζουν και να εργαζονται στο εξωτερικο.
Οσα site υπαρχουν ειτε ειναι απο σωματια βλ. Ενωση Ποντιων Γερμανιας, Παναρκαδικη Αδερφοτητα Αυστραλιας κτλ.(οπου ο μεσος ορος ηλικιας εκει μεσα διαιρεμενος με το δυο μας δινει την ηλικια του συμπαντος), ειτε ανηκουν σε οργανισμους που εχουν να τα κανουν update απο την εποχη που τα ανοιξανε βλ. Σ.Α.Ε - A.HE.P.A (μα καλα τι πληρωνουνε τα μελη τους?).
Απο τα μετρημενα στα δαχτυλα του ενος χεριου ενδιαφεροντα sites κατα την γνωμη μου ξεχωριζε το blog της παρεας απο τη Σκωτια οπου ομως μιλανε περισσοτερο για τα δικα τους εκει στην Ινχιλτερα.
Και ετσι αποφασισα να κανω αυτο τον χωρο και να αρχισω να προσκαλω ατομα που διαβαζα και διαβαζω τα blog τους, και που ξερω οτι εχουν ζησει στο εξωτερικο, ωστε να μπορεσουμε να δουμε τι εχουμε να πουμε και να μαθουμε ο ενας απο τον αλλο. Και φτασαμε αισιως σχεδον τις 5.000 individual επισκεψεις. Και εχω και μια εκπληξη...Αλλα ας παρουμε τα πραγματα απο την αρχη:
Δεν ξερω αν πρωτα προσκαλεσα (μαλλον αυτοπροσκαλεστηκε αυτο, καθως οπου γαμος και χαρα...) το Laxano, ή την χαρα της σπογκωδους εγκεφαλοπαθειας (Haris μην με παρεξηγησεις και εδω αγελαδες εχουμε αλλα δεν τις λατρευουμε οπως οι Ολλανδοι, τις ριχνουμε στο Barbie οσο πιο συχνα μπορουμε!!!). Μετα ηρθαν και αλλα ξενιτεμενα "νιατα"(?) οπως η Sikia με τον γλαφυρο της λογο (μια συμβουλη για την στριγγλα στο γραφειο: καθαρτικο στον καφε!!!), ο Biologos , o Spy o Καρατζαφεροκυνηγος (ή πιο καλα, ο μουχλοκυνηγος, γιατι μουχλες ειναι αυτοι που κυνηγαει) κ.α.
Επιτυχια του blog θεωρω την εισοδο στην παρεα της Simelas, η οποια εχει τεραστια πειρα και την θαυμαζω για τον τροπο που γραφει (και ναι συμφωνω μαζι της οτι πρεπει να ανεβαζουμε πιο συχνα post).
Ειναι ακομη και η Georgia που μοιραζομαστε μια κοινη αγαπη (μαλλον λατρεια) για μια Πολη με Π κεφαλαιο, καθως και οι δυο εχουμε μαλλον περασει πολυ καιρο μεσα στα σοκακια της, εγω λογω καταγωγης, αυτη λογω αγαπης... Γεωργια μου, cok te sekur ederim!!!
Μαζεψαμε και αλλους στην παρεα...τον Εxiled (απο την Σαλονικη οπου σπουδασα), την Krotka, που λατρευει το θεατρο και με κανει και ζηλευω καθε φορα που μιλαει για μια απο τις παραστασεις που παρακολουθησε (ενα πραγμα που λειπει απο εδω ειναι λιγη κουλτουρα), το Νenyaki απο την χωρα των υπερβορειων (που μαλλον της αρεσει πολυ το σουβλακι αφου ολο αυτο postαρει). Eιναι και ο τεχνολογος Ipodcrates, o 2Shots, η Elpi, ο Alex που κανουμε σχεδον την ιδια δουλεια αποτι εχω καταλαβει, η Πετρουλα με την αρχιτεκτονικη της (ισως με βοηθησεις με τον Πυργο μου), ο Ροϊδης οπου τα post του πρεπει να διαβασουμε και να προβληματιστουμε λιγακι, η Sofia, ο Yellow Kid, o Γιαννης, ο Polsemanen (αν βαρεθεις να πεταλωνεις κενταυρους εκει στα κρυα, ελα εδω να σημαδευουμε μοσχαρια!!!), ο ΚV, η Μ! (τελικα ειστε πολλοι οι Σκανδιναβοι δαμε...), and last but not least η Natassa με τα ταξιδια της και η μαμα Maria (ακομα περιμενω την συνταγη του καρρυ), απο την συννεφιασμενη χωρα της Ελισσαβετας μας (που ο Θεος να την σωζει απο καθε κακο, παναθεμα τηνε, μιας και μας αναγκαζει να βλεπουμε την μουρακλα της καθε μερα στα σελινια μας, απο την διπλανη σε μενα Νεα Ζηλανδια εως την αλλη ακρη του κοσμου στον Καναδα..."The empire that the sun never sets!!!").
Αυτοι νομιζω ειστε ολοι (αν αστοχισα κανεναν excuse me please βλεπετε το Αλτσχαιμερ...).
Και επανερχομαι στο θεμα του Blog και ζητω την βοηθεια σας:
1. Τί ειναι αυτο που θελετε να διαβασετε...ακουω ιδεες.(Τί πιστευετε οτι λειπει?)
2. Πως μπορουμε να ανεβασουμε τον αριθμο των posts? (Σας ειπα δεν χρειαζεται να γραφετε μονο για εδω, καντε ενα κοπο και μολις ανεβαζετε κατι σχετικο στο blog σας βαλτε το και εδω...)

Και η εκπληξη που σας ελεγα:
3. Μετα την πρωτοχρονια ενας δημοσιογραφος απο την εφημεριδα "Τα Νεα", μου ζητησε να γραψει για μας...Θα μιλησει μαζι μου αλλα θα ηθελα να του πω να μιλησει και με καποιον απο σας. Οποιος προσφερεται εθελοντικα να το κανει τωρα, αλλιως θα πεσει εκλογη...Cheers!!!

PS. Αν ειναι κανας απο Αυστραλια που διαβαζει το blog ας πει ενα γεια, ας στειλει ενα email. Τι στο καλο you bloody mates? 1.000.000 wogs ειμαστε δαμε, μην με αφηνετε μονο!!!

Καλη μας Χρονια και του χρονου να ειμαστε διπλοι και τριδιπλοι (οχι σε ογκο, σε αριθμο)!!!

ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΟΙ CONTRIBUTORS;

Από Συμέλα

Αφού χάσαμε τον Σάκη και αφού, όπως έγραψα και κάπου - δε θυμάμαι πού, με την διάσταση που πήρε η ιστορία του στην blogόσφαιρα θα μας μείνει αθάνατος, καλά είναι να ανεβάζουν και κανένα κείμενο οι Contributors αυτού του blog!

Πού είστε βρε παιδιά... κανέναν δεν βλέπω!
Καλά είναι να ήμαστε Contributors στο όνομα αλλά ας ήμαστε λίγο και στην χάρη....

Εγώ από αύριο, και για 20 μέρες, θα σας διαβάζω από την Νέα Υόρκη κι όχι από την Στοκχόλμη.

Καλά να περνάτε όλοι, όσο καλά γίνεται βέβαια, και με τη πρώτη ευκαιρία θα ανεβάσω κάποια φωτογραφία από THE BIG APPLE!

Ωστόσο μέχρι τότε ευελπιστώ ότι κάποιος θα φιλοτιμηθεί να γράψει κάποιο κείμενο να το ανεβάσει!

Αυτά για την ώρα... και η ζωή συνεχίζει!