Γαλλία: πληθαίνουν οι επεμβάσεις παρθενορραφής σε μουσουλμάνες
TΗΕ ΝΕW ΥΟRΚ ΤΙΜΕS Των Εlaine Sciolino και Souad Μeckhennet
TΗΕ ΝΕW ΥΟRΚ ΤΙΜΕS Των Εlaine Sciolino και Souad Μeckhennet
Η επέμβαση σε ιδιωτική κλινική στα Ηλύσια Πεδία κόστισε με έκπτωση 1.870 ευρώ και κράτησε περίπου 30 λεπτά. Για την ασθενή όμως, την 23χρονη Γαλλίδα φοιτήτρια μαροκινής καταγωγής, η διαδικασία αυτή θα της δώσει το κλειδί για μια νέα ζωήτην ψευδαίσθηση ότι είναι ξανά παρθένα. Όπως όλο και περισσότερες μουσουλμάνες στην Ευρώπη, έτσι και η φοιτήτρια από το Μονπελιέ υποβλήθηκε σε υμενοπλαστική- χειρουργική αποκατάσταση του υμένα. Ο υμένας συνήθως σπάει κατά την πρώτη σεξουαλική επαφή. «Αυτή τη στιγμή, η αγνότητα είναι πιο σημαντική για μένα ακόμη και από την ίδια τη ζωή», υποστηρίζει η 23χρονη, η οποία είχε προσπαθήσει να πάρει πιστοποιητικό αγνότητας από γιατρό για να το παρουσιάσει στον φίλο της και στην οικογένειά του. Δεν τα κατάφερε όμως, γιατί, όπως ισχυρίζεται, προφανώς ο υμένας της είχε σπάσει όταν έπεσε από άλογο σε ηλικία 10 ετών.
Ο άκυρος γάμος
Η Γαλλίδα φοιτήτρια αποφάσισε να πραγματοποιήσει την επέμβαση ύστερα από την πρόσφατη δημοσιοποίηση της υπόθεσης ενός ζεύγους μουσουλμάνων, των οποίων ο γάμος ακυρώθηκε το 2006. Όπως έγινε γνωστό, ο μόλις μερικών ωρών σύζυγος 20χρονης μουσουλμάνας, ένας 30χρονος μηχανικός, την παράτησε στο συζυγικό κρεβάτι κι ενώ οι καλεσμένοι χόρευαν στο γαμήλιο γλέντι τούς ανακοίνωσε πως η νύφη δεν ήταν παρθένα και ο γάμος θα ακυρωθεί. Δικαστήριο στη Λίλη ακύρωσε τον γάμο με το αιτιολογικό ότι η γυναίκα είχε σπάσει το συμβόλαιο της εμπιστοσύνης που συνοδεύει κάθε γάμο γιατί δεν ήταν παρθένα όπως ισχυριζόταν.
Η Αποκαλυψη αυτού του γεγονότος άγγιξε ευαίσθητες χορδές στη Γαλλία. Σε πολιτικό επίπεδο ζητήθηκε μέχρι και παραίτηση τής επίσης μουσουλμάνας υπουργού Δικαιοσύνης Ρασίντα Ντατί. Η υπουργός συντάχθηκε αρχικά με την απόφαση του δικαστηρίου αλλά στη συνέχεια ζήτησε έφεση. Σε κοινωνικό επίπεδο ανέδειξε ένα θέμα τη σημασία της αγνότητας της άγαμης γυναίκας- το οποίο, τουλάχιστον όσον αφορά τη μουσουλμανική κοινότητα, δεν θάφτηκε πριν από 40 χρόνια με τη σεξουαλική απελευθέρωση.
Γυναικολογοι επιβεβαιωσαν πως τα τελευταία χρόνια όλο και περισσότερες μουσουλμάνες ζητούν πιστοποιητικά παρθενίας. Παράλληλα, αυξάνεται και η ζήτηση για υμενοπλαστική που πραγματοποιείται από πλαστικούς χειρουργούς και, αν γίνει με τον κατάλληλο τρόπο, δεν γίνεται αντιληπτή από τους συζύγους. «Ποιος είμαι εγώ που θα κρίνω;», αναρωτιέται ο πλαστικός χειρουργός Μαρκ Αμπεκάσις, που αποκατέστησε τον υμένα της 23χρονης φοιτήτριας. «Οι ασθενείς μου δεν έχουν επιλογή αν θέλουν να παντρευτούν». Ο ίδιος παραδέχεται πως πραγματοποιεί από 2 έως 4 τέτοιες επεμβάσεις εβδομαδιαίως. Στο Λονδίνο, ο συνάδελφός του Χικάμ Μουαλέμ συμφωνεί: «Αν είσαι μουσουλμάνα και ζεις στην Ευρώπη, καταλήγεις πιο εύκολα να κάνεις σεξ πριν από τον γάμο. Αν όμως θέλεις να παντρευτείς μουσουλμάνο, θα κάνεις την επέμβαση για να μην έχεις προβλήματα».
Προφανώς, δηλαδή, η αποκατάσταση του υμένα είναι πράξη που εκτελείται εξαιτίας πιέσεων. Η απόφαση όμως αυτή καθεαυτήν δεν στηρίζεται στην ελευθερία του ατόμου; Το ερώτημα απασχολεί τη γαλλική κοινή γνώμη. «Η απόδοση τόσο μεγάλης σημασίας στον υμένα αποτελεί οπισθοδρόμηση, υποταγή στην αδιαλλαξία του παρελθόντος», απαντά ο Ζακ Λανσάκ, πρόεδρος του Γαλλικού Κολεγίου Γυναικολόγων και Μαιευτήρων. «Ο άνδρας αυτός είναι το μεγαλύτερο γαϊδούρι απ΄ όλα» τονίζει εκνευρισμένος ο Αμπντελκιμπίρ Εράμι, αντιπρόεδρος του Ισλαμικού Κέντρου της Ρουμπέ, όπου είχε πραγματοποιηθεί ο γάμος που ακυρώθηκε. «Ακόμη κι αν η γυναίκα δεν ήταν πλέον παρθένα, αυτός δεν είχε κανένα δικαίωμα να την εκθέσει. Δεν διδάσκει το Ισλάμ τέτοια πράγματα. Το Ισλάμ διδάσκει τη συγχώρεση». Αναδημοσιευση απο ΤΑ ΝΕΑ
Ο άκυρος γάμος
Η Γαλλίδα φοιτήτρια αποφάσισε να πραγματοποιήσει την επέμβαση ύστερα από την πρόσφατη δημοσιοποίηση της υπόθεσης ενός ζεύγους μουσουλμάνων, των οποίων ο γάμος ακυρώθηκε το 2006. Όπως έγινε γνωστό, ο μόλις μερικών ωρών σύζυγος 20χρονης μουσουλμάνας, ένας 30χρονος μηχανικός, την παράτησε στο συζυγικό κρεβάτι κι ενώ οι καλεσμένοι χόρευαν στο γαμήλιο γλέντι τούς ανακοίνωσε πως η νύφη δεν ήταν παρθένα και ο γάμος θα ακυρωθεί. Δικαστήριο στη Λίλη ακύρωσε τον γάμο με το αιτιολογικό ότι η γυναίκα είχε σπάσει το συμβόλαιο της εμπιστοσύνης που συνοδεύει κάθε γάμο γιατί δεν ήταν παρθένα όπως ισχυριζόταν.
Η Αποκαλυψη αυτού του γεγονότος άγγιξε ευαίσθητες χορδές στη Γαλλία. Σε πολιτικό επίπεδο ζητήθηκε μέχρι και παραίτηση τής επίσης μουσουλμάνας υπουργού Δικαιοσύνης Ρασίντα Ντατί. Η υπουργός συντάχθηκε αρχικά με την απόφαση του δικαστηρίου αλλά στη συνέχεια ζήτησε έφεση. Σε κοινωνικό επίπεδο ανέδειξε ένα θέμα τη σημασία της αγνότητας της άγαμης γυναίκας- το οποίο, τουλάχιστον όσον αφορά τη μουσουλμανική κοινότητα, δεν θάφτηκε πριν από 40 χρόνια με τη σεξουαλική απελευθέρωση.
Γυναικολογοι επιβεβαιωσαν πως τα τελευταία χρόνια όλο και περισσότερες μουσουλμάνες ζητούν πιστοποιητικά παρθενίας. Παράλληλα, αυξάνεται και η ζήτηση για υμενοπλαστική που πραγματοποιείται από πλαστικούς χειρουργούς και, αν γίνει με τον κατάλληλο τρόπο, δεν γίνεται αντιληπτή από τους συζύγους. «Ποιος είμαι εγώ που θα κρίνω;», αναρωτιέται ο πλαστικός χειρουργός Μαρκ Αμπεκάσις, που αποκατέστησε τον υμένα της 23χρονης φοιτήτριας. «Οι ασθενείς μου δεν έχουν επιλογή αν θέλουν να παντρευτούν». Ο ίδιος παραδέχεται πως πραγματοποιεί από 2 έως 4 τέτοιες επεμβάσεις εβδομαδιαίως. Στο Λονδίνο, ο συνάδελφός του Χικάμ Μουαλέμ συμφωνεί: «Αν είσαι μουσουλμάνα και ζεις στην Ευρώπη, καταλήγεις πιο εύκολα να κάνεις σεξ πριν από τον γάμο. Αν όμως θέλεις να παντρευτείς μουσουλμάνο, θα κάνεις την επέμβαση για να μην έχεις προβλήματα».
Προφανώς, δηλαδή, η αποκατάσταση του υμένα είναι πράξη που εκτελείται εξαιτίας πιέσεων. Η απόφαση όμως αυτή καθεαυτήν δεν στηρίζεται στην ελευθερία του ατόμου; Το ερώτημα απασχολεί τη γαλλική κοινή γνώμη. «Η απόδοση τόσο μεγάλης σημασίας στον υμένα αποτελεί οπισθοδρόμηση, υποταγή στην αδιαλλαξία του παρελθόντος», απαντά ο Ζακ Λανσάκ, πρόεδρος του Γαλλικού Κολεγίου Γυναικολόγων και Μαιευτήρων. «Ο άνδρας αυτός είναι το μεγαλύτερο γαϊδούρι απ΄ όλα» τονίζει εκνευρισμένος ο Αμπντελκιμπίρ Εράμι, αντιπρόεδρος του Ισλαμικού Κέντρου της Ρουμπέ, όπου είχε πραγματοποιηθεί ο γάμος που ακυρώθηκε. «Ακόμη κι αν η γυναίκα δεν ήταν πλέον παρθένα, αυτός δεν είχε κανένα δικαίωμα να την εκθέσει. Δεν διδάσκει το Ισλάμ τέτοια πράγματα. Το Ισλάμ διδάσκει τη συγχώρεση». Αναδημοσιευση απο ΤΑ ΝΕΑ
