Από ΣυμέλαΣε καμιά “βαδίζω και παραμιλώ” θα έπεσα σκέφτηκα πρωί-πρωί προχθές, στην βόλτα μου με το σκυλάκι μιας φίλης που αυτές τις μέρες φροντίζω, βλέποντας μια κυρία να μιλά δυνατά - σε κινητό δεν μιλούσε αφού καλόδια δεν είδα πάνω της!
Βάδιζε και προς εμένα, μόλις με είδε, κι εγώ αναρωτιόμουν τι να ήθελε και σαν με πλησίασε αντιλήφθηκα ότι είχα να κάνω με μια που εκτός από την γλώσσα της, τα κινέζικα υποψιαζόμουν, αλλη δεν μιλούσε…
“μμ… νν… ου ου…” κάπως έτσι μου μήλαγε και αφότου με πλησίασε δεν την έκοψα πλέον για καμιά “βαδίζω και παραμιλώ!”
Κάτι προσπαθούσε να μου πει και στην παλάμη με το δάχτυλό της έγραψε τα νούμερα 26 - 20 μα τι να σου πουν τώρα τα εικοσιέξι και τα είκοσι… σε μια ολόκληρη Στοκχόλμη
Κι έδειξε να ήθελε να τηλεφωνήσει κι έβγαλα το κινητό μου! Ευτυχώς που θυμόταν το νούμερο απ’ έξω και το σχημάτισε η ίδια… “μια μια” την άκουγα να λεει, πριν ακόμα μιλήσω, και φαντάστηκα ότι θα μιλήσω με κάποια που λέγεται Mia - ένα συνηθισμένο γυναικείο όνομα!
Κι όντως άκουσα μια γυναίκα στο ακουστικό και χάρηκα κι άρχισα να λέω ότι βρήκα μια κυρία… “μαμα - μαμα” εξηγούσε η κυρία δίπλα μου και κατάλαβα ότι στην κόρη της είχαμε τηλεφωνήσει και χάρηκα ακόμα πιό πολύ! Λύθηκε το πρόβλημα, σκέφτηκα!
Μα να πάω την κυρία στην διεύθηνση που μου ‘λεγε η κόρη στο ακουστικό μου φάνηκε πολύ!
“Να έρθεις να την πάρης”, της είπα… μη μου ζητάς να τρέχω να ψάχνω και διευθήνσεις…!
Δώσαμε ένα ραντεβού και καθόμουν με την χαμένη κυρία και περιμέναμε την κόρη να έρθει να την παραλάβει…δίχως να μιλάμε! Τι να πούμε; Στα κινέζικα;
Τέλος καλό όλα καλά και η κόρη μου εξήγησε ότι η μάνα μόλις τώρα έχει έρθει από την Κίνα αλλά με την διαφορά ώρας ξύπνησε λιγάκι νωρίς κι επειδή οι υπόλοιποι στο σπίτι κοιμόντουσαν πήρε αυτή την κατηφόρα για μια βολτίτσα, υπολόγισε, αλλά δίχως να το αντιληφθεί απομακρύνθηκε από το σπίτι και χάθηκε… δύσκολο είναι μήπως να χαθείς;
(Στην φωτογραφία η μάννα και η κόρη)
ΥΓ: Καλό καλοκαίρι σε όλο τον κόσμο - εγώ θα είμαι λίγο στη Νίσιρο και λίγο στην Αθήνα...
