Καλή αρχή λοιπόν!...
Λόγια του Ραμόν Σαμπέδρο:
Με τη σειρά μου συμπληρώνω: Γεννήθηκα κατά σύμπτωση σε κάποιο μέρος που μια νοητή γραμμή που λέγεται γεωγραφικά σύνορα την ονομάζει Ελλάδα. Πατρίδα για μένα δεν είναι μια σημαία, δεν είναι ένας ύμνος. Είναι που μυρίζει γιασεμί το καλοκαίρι και χώμα το χειμώνα, είναι οι φίλοι μου που όσο και να τους πληγώνω πάντα με αγκαλιάζουν. Και ναι, είναι στο στήθος μου γιατί όταν τα σκέφτομαι αυτά νιώθω ένα σκιρτημα εκεί.
ο Ραμόν Σαμπέδρο, ναυτικός, χτύπησε κάνοντας βουτιά στη θάλασσα. Έζησε για 30 χρονια τετραπληγικός διεκδικώντας το δικαίωμα του σε ένα αξιοπρεπή θάνατο. Τελικά τα κατάφερε, όχι χάρη στη δικαιοσύνη αλλά σε ένα φιλικό χέρι. Οι επιστολές που έγραψε έγιναν αφορμή για την ταινία "Η θάλασσα μέσα μου"
Υπόσχομαι το επόμενο ποστ να είναι πιο χαρούμενο
Λόγια του Ραμόν Σαμπέδρο:
Στην πατρίδα μου
Στην αγαπημένη μου πατρίδα, που είναι η πιο ελεύθερη, η πιο μεγάλη και η πιο υψηλή.
Σε αυτήν χωρούν οι φίλοι μου και οι εχθροί.
Πατρίδα μου είναι το στήθος μου, και στο στήθος μου χωρούν όλες οι πατρίδες.
Η πατρίδα μου δεν έχει σύνορα, γιατί είναι μόνο μία.
Πατρίδα ενός άντρα ή μιας γυναίκας είναι η ίδια του η ψυχή
Αν την αφήσουν ελεύθερη, η πατρίδα μου δε θα θρηνεί.
Τραγουδάει, πάντα τραγουδάει.
Στην αγαπημένη μου πατρίδα, που είναι η πιο ελεύθερη, η πιο μεγάλη και η πιο υψηλή.
Σε αυτήν χωρούν οι φίλοι μου και οι εχθροί.
Πατρίδα μου είναι το στήθος μου, και στο στήθος μου χωρούν όλες οι πατρίδες.
Η πατρίδα μου δεν έχει σύνορα, γιατί είναι μόνο μία.
Πατρίδα ενός άντρα ή μιας γυναίκας είναι η ίδια του η ψυχή
Αν την αφήσουν ελεύθερη, η πατρίδα μου δε θα θρηνεί.
Τραγουδάει, πάντα τραγουδάει.
Με τη σειρά μου συμπληρώνω: Γεννήθηκα κατά σύμπτωση σε κάποιο μέρος που μια νοητή γραμμή που λέγεται γεωγραφικά σύνορα την ονομάζει Ελλάδα. Πατρίδα για μένα δεν είναι μια σημαία, δεν είναι ένας ύμνος. Είναι που μυρίζει γιασεμί το καλοκαίρι και χώμα το χειμώνα, είναι οι φίλοι μου που όσο και να τους πληγώνω πάντα με αγκαλιάζουν. Και ναι, είναι στο στήθος μου γιατί όταν τα σκέφτομαι αυτά νιώθω ένα σκιρτημα εκεί.
ο Ραμόν Σαμπέδρο, ναυτικός, χτύπησε κάνοντας βουτιά στη θάλασσα. Έζησε για 30 χρονια τετραπληγικός διεκδικώντας το δικαίωμα του σε ένα αξιοπρεπή θάνατο. Τελικά τα κατάφερε, όχι χάρη στη δικαιοσύνη αλλά σε ένα φιλικό χέρι. Οι επιστολές που έγραψε έγιναν αφορμή για την ταινία "Η θάλασσα μέσα μου"
Υπόσχομαι το επόμενο ποστ να είναι πιο χαρούμενο
