Ποτέ..."λογω της ημέρας"!

Ετσι κι ακουσω για Πασχα μου ´ρχεται στο μυαλο πρωτα ενα αρνι απο το...πουθενα και μετα ολη εκεινη η γκρινια των ημερων, στο σπιτι, οταν μικρο παιδι ηθελαν να με πεισουν να δοκιμασω "λιγακι" και παντα στα πλαισια του..."λογω της ημερας" !
Θυμαμαι μια Μ. Παρασκευή οταν βρεθηκαμε οικογενειακως σ ενα χωριο και ενας νεοτερος θειος μας, γυρω στα 25, τοτε, που-εννοειται-δεν παταγε ποδι σε εκκλησια, (ουτε να ακουσει για νηστειες, παπαδες κλπ) πηγε να πάρει ...τυροπιττα! Τι ατοπημα κι αυτο....
Ο μαγαζατορας, (πρωτο μποï), τον κοιταξε με μισό μάτι και ο θειος ανταποδιδοντας το βλεμμα ειπε: "Κάτσε ρε συ χριστιανε μου, εγω την εψησα; Αν δε σου αρεσει ο κοσμος να τρωει τυροπιττες Μ. Παρασκευη, τοτε τι το εχεις το ρημαδι ανοικτο; Κλείστο να παει στο @##%@…."λογω της ημερας"!

Η εκφραση "λογω της ημερας" μας εντυπωσιασε τοτε σαν μικρα και εμενα μου εμεινε στο μυαλο,....αλλα σ εκεινο το χωριο δε μειναμε και πολυ, γιατι μετα μπλεχτηκανε και οι υπολοιποι συγγενεις σε πολιτικους καβγαδες με το "πρωτο μποï", τον μαγαζατορα, που συν τοις αλλοις μας βγηκε και οπαδος...αλλων σκοτεινων (…too dark to see..) εποχων! Να μη τα πολυλογουμε, τελικα, τυροπιττα δεν εφαγε ο θειος!

Η Ανάσταση, ομως, και η ολη φασαρια, μας αρεσε σαν παιδια..Tοσα καταλαβαιναμε και εμεις τοσα καναμε....Ετσι τρεχαμε το βραδυ της Αναστασης να αναψουμε με....Bic αναπτηρες, παρακαλω, τα κερια, δινοντας σ ολους στο προαυλιο της εκκλησιας το...."Αγιο φως"!

Μετα γυρνωντας στο σπιτι αρχιζε το....μαρτυριο της μαγειρίτσας, που ενω αλλοι ηθελαν να δοκιμασουν εγω δεν ηθελα, ουτε καν λιγο,ουτε...."λογω της ημερας"!
Αργοτερα βεβαια κατεληγαν οι μεγαλοι να κοιμηθουν μπροστα στον καναπε, ενω εμεις τα παιδια βλεπαμε τα παντελως ηλιθια προγραμμματα που η ΕΡΤ διαφημιζε ως "ψυχαγωγικα"! Μια φορα θυμαμαι οταν εδειξαν μια ξενη σταρ να λυκνιζεται με σορτσακι κλπ, ε, εκεινη τη φορα καταφερε να ξυπνησει και ο ανδρικος πληθυσμος, που συνηθως κοιμοταν του καλου καιρου χυμα σε καναπεδες και καρεκλες, σε τετοιες περιπτωσεις........

Περιττο να πουμε οτι τη Κυριακη της Αναστασης την εβγαζα με σαλατες, (ή σοκολατενια αυγα!),αφου και μονο η θεα του αρνιου με τα γουρλωμένα ματια να περιστρεφεται ώρες, στη σουβλα, με εκανε να καταστρωνω σχεδια για το που θα ξαμολυθω τις επομενες ωρες.....
Οταν τυχαινε να βρεθουμε σε καποιο εξοχικο σπιτι οι ατελειωτες βολτες ηταν η μονη σωτηρια....Ετσι γλυτωνα, βεβαια και τα...μαρτυρικα ασματα απο καποιο ξεχαρβαλωμενο κασσετοφωνο, που το ετρωγε ωρες ο ηλιος και επεφταν οι μπαταριες, οποτε ο θεος να το κανει μουσικη....ενω, το playlist τοτε κυμαινονταν στη κλιμακα "απο χαλια, εως εντελως απαράδεκτα"!

Φροντιζα και γυριζα απο τη βολτα, οταν οι αλλοι ηδη ετρωγαν, παντα με την ελπιδα οτι δε θα καταλαβαιναν οτι και φετος ΔΕΝ ειχα δοκιμασει αρνι, ουτε καν λιγακι και φυσικα ποτέ...."λογω της ημερας"!