Tuesday, January 15

Ολλανδικός μονόλογος (part 1)



Επιστροφή στην Ολλανδία σημαίνει επιστροφή στο blogging. Πέρασα ευχάριστα στη Ελλάδα αλλά όλα τα ωραία έχουν ένα τέλος. Κάποτε δεν θα χρησιμοποιούσα την λέξη "ωραία" για να χαρακτηρίσω την διαμονή μου στην Αθήνα ή την Θεσσαλονίκη όπου επίσης πέρασα κάποιες μέρες. Σήμερα όμως λέω "ωραία" γιατί στην Ελλάδα πήρα λίγο φως και θυμήθηκα πως είναι να ζεις σε μια χώρα που έχει ήλιο, ακόμα κι όταν αυτός είναι πίσω από τα σύννεφα.

Όταν έφτασα Ολλανδία και περπατώντας προς το σπίτι κατά τις 2 το μεσημέρι ο ήλιος έριχνε τις ακτίνες του με την ίδια γωνία που τις έριχνε στην Αθήνα στις 9 το πρωί (γύρω στις 15 μοίρες).

Τον χειμώνα εδώ υπάρχει μόνο νύχτα και μια μέρα που μοιάζει με μεγάλο, διαρκές πρωί. Ίσως αυτό να εξηγεί το γιατί νοιώθω μόνιμα νυσταγμένος και κουρασμένος, το άλλο πιθανό σενάριο είναι ότι φταίει το στρώμα αλλά σε αυτό το post για την οικονομία του νοήματος θα προτιμήσω την πρώτη αιτιολόγηση που είναι και κάπως πιο οικολογική καθώς συνδέει τον άνθρωπο με το περιβάλλον που ζει και με παραμέτρους όπως το φως.

Είναι αυτό το γωνιακό φως που απεικονίζει ο Vermeer στους πίνακες του που με ξυπνάει τα πρωινά όταν ο ήλιος ανατέλλει, κι εκεί που νομίζω ότι η μέρα θα είναι φωτεινή και χαίρομαι σα χαζός, μετά από λίγο ανεβαίνει και χώνεται μέσα στην χαμηλή νέφωση της Ολλανδίας που είναι πιο μόνιμη από αυτή της Αγγλίας παρόλο που οι Άγγλοι διεκδικούν το αντίθετο.

Τα σύννεφα εδώ είναι πολύ χαμηλά και γι' αυτό φαίνονται να κινούνται πολύ γρήγορα γεγονός που κάνει τον ουρανό πολύ ζωηρό και τις καιρικές συνθήκες ασταθείς! Συννεφιά, ήλιος, συννεφιά, ήλιος... Βροχή και το χειρότερο, συχνά αέρας. Ακόμα δεν ξέρω πως να ντυθώ εδώ.

Κι αν νομίζετε ότι το κρύο είναι πρόβλημα εγώ ξέρω ότι οι χειρότερες και πιο επικίνδυνες μέρες είναι αυτές που έχει καλό καιρό, περπατάς στο πεζοδρόμιο που έχει ήλιο και σε καίει, αλλάζεις πεζοδρόμιο και πας σε αυτό που έχει σκιά αλλά έχει τόση υγρασία που κρυώνεις... Αν είσαι με το ποδήλατο την πάτησες, έχεις ιδρώσει στο πιτς φιτίλι (που το θυμήθηκα αυτό) και αν ξεκουμπωθείς ελαφρώς την έχεις αρπάξει και είσαι κρεβατωμένος στάνταρ την επομένη... Όμως αυτές οι μέρες είναι και όμορφες γιατί είναι μεγάλες, έχει φως σχεδόν μέχρι τις 10 το βράδυ και αν δεν είσαι συνηθισμένος θες οπωσδήποτε ρολόι για να έχεις αίσθηση της ώρας.

Εγώ βέβαια δεν έχω ποτέ...

Τι ώρα είναι;

12 πήγε...

Πάω να ξαπλώσω και να δω ΣΚΑΙ...

Καλό βράδυ από το Ρότερνταμ...

13 comments:

AATON said...

καλή επιστροφή λοιπόν, και καλά να περνάς. χαιρετισμούς απο Τορόντο

Nemo said...

Καλο βραδυ σε σενα καλη μερα σε μας. Ωραια ακουγεται η ζωη εκει...

Anonymous said...

Γείτονα, δεν ξέρεις ΠΟΣΟ σε καταλαβαίνω.

Είναι αυτό που λέγαν οι Γαλάτες: Φοβόμαστε μόνο μη μας πέσει ο ουρανός στο κεφάλι!

harisheiz said...

Κοιμήθηκα καλά αλλά για άγνωστους λόγους που πιθανόν έχουν να κάνουν με το κλίμα ξύπνησα με μαύρους κύκλους κάτω από τα μάτια... Ήμουν ανέκαθεν τύπος Goth και δεν με ενοχλεί, αλλά δεν το καταλαβαίνω... Αν υπάρχει κάποιος να προτείνει κάτι θα χαρώ!

Anonymous said...

ένα πολύ καλό καλό concealer! της Helena Rubinstein για παράδειγμα!

και να τρως λαχανικα! :)

KitsosMitsos said...

Την καλησπέρα μου. Ρότερνταμ. Πολλές θύμησες, καθότι έκανα έξι μήνες εκεί ερασμιακός φοιτητής.
Καλά να περνάς.

πετρούλα said...

καλησπερα! μα βαζεις πλυμένες φλούδες πατάτας. Κάνουν το μάτι παιδικό!

πετρούλα said...

*να αντι για μα (αλλιώς δε βγαίνει νόημα)

maria_pin said...

Ε λοιπόν, διαβάζεις τη σκέψη μου- αν και σε άλλη χώρα εγώ: όσο ζούσα στην Ελλάδα, κοίταζα με καχυποψία όλους αυτούς τους ρομαντικούς Αγγλους ζωγράφους, με τα σύννεφα και τις πολλαπλές αποχρώσεις του γκρίζου, και ποτέ δε μου άρεσαν. Φαντάσου την έκπληξή μου όταν, όντως στην Αγγλία πια, ανακάλυψα οτι οι άνθρωποι, ζωγράφιζαν απλώς ότι έβλεπαν!! Ενας φίλος μου φωτογράφος, έλεγε οτι ο ορίζοντας εδώ βρίσκεται σε άλλο ύψος, και τα κάνει όλα να φαίνονται διαφορετικά. Πάντως είναι διαφορετικά, και τα σύννεφα, και τα χρώματα, και οι γκρίζοι ουρανοί, και τα κίτρινα χωράφια το καλοκαίρι. Και δε λέω, καλή και η ηλιοφάνεια, αλλά έχει και η μουντρουχιά τη χάρη της!
Από το βροχερό, και πολύ ρομαντικό Λήντς, καλό απόγεμα!

BioLogos said...

Ακόμα δίνεις μάχη με το στρώμα και τα παρελκόμενα δοκάρια που έχεις βάλει από κάτω?

Οι μπριζόλες κάτω από τα μάτια είναι για άλλο λόγο ε?

πετρούλα said...

δεν ξέρω βιολόγε αλλά μπριζόλες με παράτες είναι καλός αν και ανθυγιεινός συνδιασμός

AATON said...

πείνασα...!!

Anonymous said...

Γελαδάρι δε δοκιμάζεις αγγουράκια??? Μπορείς να τα φάς και άμεσα... Η παρατεταμένη μέρα-νύχτα (για τα δικά μας δεδομένα) δεν είναι κουραστική-μελαγχολική???