Thursday, January 10

Να σας ξεναγήσω στα δικά μου λημέρια;

Εδώ και ένα χρόνο (κι' έναν μήνα) βρίσκομαι στο Τορόντο του Καναδά.
Δεν λέω, καλά είναι, μα πολύ μακρυά βρε παιδάκι μου. Σαν Αυστραλός αισθάνομαι..
Εχει όμως μεγάλο ενδιαφέρον σαν χώρα. Προχτές οδηγούσα στην Yonge Str, και σκεπτόμουν πως οδηγούσα στον "μακρύτερο δρόμο του κόσμου" με 1900 χιλιόμετρα μήκος, κάτι που είχα διαβάσει όταν ήμουν ακόμη Ελλάδα, σε ένα βιβλίο με τα ρεκόρ του Guinness.
Δέος ένοιωσα επίσης όταν πήγα στους καταρράκτες του Νιαγάρα (με το σχετικό βιντεάκι παρακάτω) Μια βουή ακούς μονάχα, έναν τρομακτικό θόρυβο χιλιάδων τόννων νερού ανά δευτερόλεπτο να πέφτει με ορμή..
Το επόμενο δέος ήταν τον χειμώνα πέρυσι που πάγωσε ο καταρράκτης, να βλέπεις ένα τεράστιο καταρράκτη (και μιλάμε για τις διαστάσεις του Νιαγάρα) παγωμένο, έ, δεν είναι και τόσο συνηθισμένο.
(Δεξιά: παλιά φωτογραφία του παγωμένου καταρράκτη)
Λαχτάρα πέρασα στον CN-Tower.
Κατα πρώτον, είναι μέχρι στιγμής το ψηλότερο "ελεύθερα κτισμένο" κτήριο στον κόσμο, με 557 μέτρα ύψος. Ανεβαίνεις με το ασανσέρ και νοιώθεις να τρέμουν τα πόδια σου βλέποντας από τα παραθυράκια πόσο γρήγορα απομακρύνεται η γη απο σένα...αρχινάς και νοιώθεις σαν αγγελάκι απ' το φόβο.
Το καλύτερο όμως είναι, που αυτοί που το έχτισαν, κάνανε και μια μαγκιά, ναι, βέεεεεβαια!
Όπως περπατάς αμέριμνος επάνω και πάς γύρω γύρω,
ξάφνου σου λέει αυτός που σε πήγε να δείς τον πύργο (γιατί μόνος δεν πας)..κοίτα κάτω...κοιτάς και πηδάς! τι πηδάς που πηδάς πως πηδάς χαμπάρι δεν παίρνεις, απλά πηδάς.. Κάτω απ' τα πόδια σου το χάος, κι εσύ να πατάς πάνω σε γυαλί, στον αέρα δηλαδή, άντε μετά να μην πηδάς.

Περνάω ωραία, τραγουδάω σε ένα Ελληνικό μαγαζί, το Romeo Lounge, τέσσερα βράδυα την εβδομάδα, ζω μαζί με το κορίτσι μου την Τζένη και δόξα το Θεό είμαστε πολύ καλά.
Το διαμέρισμα που ζούμε, είναι στον 23ο όροφο, χαμηλά σε σύγκριση κάποια άλλα μεγαθήρια των 100 ορόφων, μα εμείς έχουμε μπαλκόνι που ..."φυσάει".
Το ότι η οικοδομή κουνιέται όταν φυσάει το ξέρατε; Το μάθατε τώρα.
Η δική μας οικοδομή (28 όροφοι) κουνιέται με απόκλιση μέχρι 4 εκατοστά.
Το CN tower που λέγαμε πιο πριν, κουνιέται μέχρι 2 μέτρα (άντε πιες καφέ εσύ μετά εκεί πάνω όταν φυσάει)
Σας ζάλισα μήπως;
Που να με πιάσει και η όρεξη να γράφω...τότε να σας δώ...
Καλή σας μέρα!


κατεβάστε το Flash Video στο κομπιούτερ σας
http://rapidshare.com/files/77140985/niagarafalls-video_NEW.swf.html

μιλάμε για το απόλυτο δέος..

4 comments:

maria_pin said...

AATON, εντυπωσιάστηκα και πάλι απ'αυτά που διαβάζω! Πως φαίνεται οτι δεν πρέπει ποτέ να κρίνεις άμα δεν ξέρεις- εγώ πάντοτε για κάποιο λόγο, έλεγα οτι δεν πρέπει να υπάρχει πιο βαρετή χώρα από τον Καναδά!! Αλλά έκανα λάθος ε? Και παγώνουν και οι καταράκτες! Πολύ ωραία..

Nemo said...

Welcome στην παρεα Νικολα. Και καλα postαρισματα!!! Και αν κρινω απο την συμμετοχη σου σε αλλα blog. Θα δουμε πολλα post απο σενα...
Thanks!!!

AATON said...

maria_pin, δεν είναι καμία χώρα βαρετή, πίστεψέ με, και ο Καναδάς ένα περισσότερο. Αυτό που δεν κατώρθωσα ακόμη να δω είναι Ινδιάνοι και άγρια πανίδα, που ελπίζω να δω σύντομα.
Ξέρεις πόσο όμορφο είναι να βλέπεις στους δρόμους, στα πάρκα και στις αυλές των σπιτιών, να περπατάνε δίπλα σου εκατοντάδες πανέμορφα σκιουράκια;
Η να ακούς θόρυβο στους σκουπιδοτενεκέδες και να βλέπεις μια οικογένεια Ρακούν με τα μωρά τους να έχουν ρίξει κάτω τους κουβάδες και να έχεις ένα σκουπιδαριό απλωμένο πέρα για πέρα κι ένα μπαλκόνι σαν της μαϊμούς τον ποπό; κι όμως, τα βλέπεις και χαίρεσαι, δεν σε φοβούνται, που αλλού θα τα ζήσεις αυτά;

Nemo, μου αρέσει να διαβάζω και να γράφω ακατάπαυστα, το κάνω απο μικρό παιδί και μου έμεινε πλέον αγιάτρευτη συνήθεια.
Να είσαι σίγουρος πως θα κάνω ότι μπορώ, επειδή μ' αρέσει αυτό που κάνω, έτσι απλά.
Εγώ σε ευχαριστώ για την αποδοχή και την φιλοξενία σου.

Anonymous said...

Πωπω.... εντυπωσιακότατο... Σκέφτομαι να κάνω ταξίδι στο μακρυνό Καναδά... μπορώ να ζητήσω πληροφορίες για τα διάφορα μέρη ε;;; ;)