«Δεν πιστευω σε παραδεισους!»

ΜΕ ΤΟΝ ΚΩΣΤΑ ΓΑΒΡΑ ΣΤΑ ΠΡΩΤΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΤΟΥ ΓΥΡΙΣΜΑΤΑ ΣΤΗΝ ΚΡΗΤΗ
(Αναδημοσιευση απο ΤΑ ΝΕΑ)

«Δεν πιστεύω στους παραδείσους και όσοι τους υπόσχονται δίνουν ψεύτικες υποσχέσεις» αναφέρει ο Κώστας Γαβράς, η νέα, 20ή ταινία του οποίου, με τον ειρωνικό τίτλο «Παράδεισος στη Δύση», γυρίζεται στην Κρήτη. Είναι δε η πρώτη της 50χρονης διεθνούς καριέρας του που γυρίζεται και στην Ελλάδα- με τη συμμετοχή και Ελλήνων ηθοποιών- και θα μπορούσε να εκφράζει και τη δική του «επιστροφή» στις ρίζες του...
«Πιστεύω, όμως, στην ανάγκη ύπαρξης ιδεολογίας γιατί αυτή σου δίνει προοπτική στη ζωή σου- κι αυτοί που λένε “οι ιδεολογίες πέθαναν” ή ότι ζούμε στην εποχή του “τίποτα” εκφράζουν μια ιδεολογία» επιμένει. Αλλά η Βαβέλ γλωσσών και εθνοτήτων που αποτελεί την ταινία του και το κινηματογραφικό του συνεργείο τον καλεί να πει «μοτέρ πάμε» για το εναρκτήριο πλάνο της ταινίας του, που γυρίζεται στο Ηράκλειο της Κρήτης:
Το κύμα ξεβράζει σε μια παραλία γυμνιστών έναν νεαρό λαθρομετανάστη που ως σημερινός Οδυσσέας αναζητεί μία νέα εστία. Του αρκούν η δύναμη της θέλησης, η ορμή της νιότης του και το βλέμμα του για να αναζητήσει τον Παράδεισο στη Δύση, ξεκινώντας από την Ελλάδα, περνώντας στην Ιταλία, στις χιονισμένες Άλπεις και στη Γερμανία για να καταλήξει στο Παρίσι...
Ο «Παράδεισος στη Δύση» μπορεί να πάρει, τελικά, τον τίτλο «Ο Παράδεισος στη δύση του» με τα φελινικά και σουρεαλιστικά πλάνα που παρακολουθήσαμε: πάρτι σε παραλίες με χορτάτους Ευρωπαίους σε πνευματική παράκρουση, φίδια, μάγους, φραγκάτους Ρώσους, νεόπλουτους Έλληνες στις Άλπεις, ξιππασμένους Δυτικοευρωπαίους σε υστερικές στιγμές...
• ΙΝFΟ
Η νέα ταινία του Κώστα Γαβρά «Παράδεισος στη Δύση» θα βγει στις ελληνικές αίθουσες τον Φεβρουάριο του 2009.
«Βαβέλ» χαρακτηρίζει την ταινία ο 75χρονος, αλλά πάντα «ωραίος ως Έλλην» Κώστας Γαβράς, καθώς «ο πυρήνας της είναι μια οδύσσεια κι εμείς οι Έλληνες τη ζούμε από την εποχή του Ομήρου»...
Ναι, αλλά ο σημερινός Έλληνας το ξεχνάει αυτό...
Ο σημερινός Έλληνας είναι όπως ο Αλβανός ή ο Πακιστανός μετανάστης του ΄40, του ΄50, του ΄60. Όταν έφτασα στο Παρίσι, στο Λεξικό του Λαρούς η λέξη Έλληνας ήταν ίσον: χαρτοκλέφτης, κάτοικος Ελλάδας!

«Στην τέχνη δεν κάνεις καριέρα όπως στην πολιτική. Κάνεις έργα που σήμερα μπορεί να είναι πετυχημένα και αύριο να ξεχαστούν. Προσωπικά, προσπαθώ να λέω ιστορίες για να μην κοιμούνται οι άνθρωποι, όπως μου έλεγε ιστορίες ο παππούς μου» λέει με την απλότητα του κοσμογυρισμένου ο Κώστας Γαβράς
Μια νέα εστία ή χρήματα απλώς γυρεύει ο σημερινός μετανάστης;
Η πείνα και η ταπείνωση με το σύστημα, τον τρόπο ζωής είναι τα κυρίαρχα. Πείνα, δεν εννοώ μόνο την ανάγκη να γεμίσει το στομάχι. Πείνα μπορεί να είναι για ένα καλύτερα μέλλον, για μόρφωση. Αυτή είναι η σύγχρονη ταπείνωση, η έλλειψη μέλλοντος, που κάνει κάποιους από αυτούς να φτάνουν στη ληστεία και τον φόνο. Ίσως αυτοί να είναι και οι λόγοι που κάποιοι γίνονται και τρομοκράτες.
Τι διαφοροποιεί τον τρομοκράτη από τον επαναστάτη;
Σήμερα, είμαστε όλοι υπέρ του Αραφάτ και των Παλαιστινίων, αλλά πριν από δεκαετίες τούς έλεγαν τρομοκράτες. Όλες οι μεγάλες επαναστάσεις που έγιναν, και η Γαλλική και η Ρωσική του ΄17, έτσι άρχισαν, σαν μικροτρομοκρατίες. Πολλοί από τους χτεσινούς τρομοκράτες έγιναν αρχηγοί κρατών. Και ο Μπιν Λάντεν αν είχε καταφέρει να πάρει την εξουσία θα τον σεβόμασταν και θα τα ξεχνούσαμε όλα, γιατί η Δύση έχει ανάγκη τα πετρέλαια.
Γιατί ο ήρωας θέλει να πάει στο Παρίσι;
Η Αμερική ήταν για να πλουτίσεις, η Αυστραλία και η Γερμανία για να βγάλεις λεφτά, το Παρίσι, η Γαλλία για να σπουδάσεις, η κουλτούρα της. Το μέλλον της ανθρωπότητας είναι η Παιδεία.