Ο ΣΑΚΗΣ ΕΙΝΑΙ ΝΕΚΡΟΣ!

Πέθανε στο νοσοκομείο στις 24 Δεκέμβρη!

Τελικά οι φόβοι του αδερφού του αλλά και των γιατρών, ότι αν ο Σάκης μεταφερθεί θα κινδυνέψει η ζωή του, επαληθεύτηκαν. Μία ημέρα μετά την συμπλήρωση ενός χρόνου από την κακοποίηση του, σήμερα παραμονή Χριστουγέννων ο Σάκης μας άφησε.
Η αναλγησία του δήμου Στοκχόλμης και του δημοτικού διαμερίσματος Farsta ευθύνονται τελικά για την φυσική εξόντωση του Σάκη.

Καλό ταξίδι φίλε Σάκη! Παναγιώτη κουράγιο.

ΠΩΣ ΑΙΣΘΑΝΕΤΑΙ Η ΣΤΟΚΧΟΛΜΗ ΣΗΜΕΡΑ;

Από Συμέλα Μελετλίδου

Εκτός από το καταπληκτικό «ντύσιμο» της χριστουγεννιάτικης Στοκχόλμης εντυπωσιάστηκα και από τα χρώματα πάνω στις πέντε ψηλές πολυκατοικίες του Hötorget - Hötorgsskraporna, πρόσφατα που περπατούσα στο κέντρο της νυχτερινής πόλης.

Ένας συνάδελφος, ο Alex-Zsolt Hegedus - δημοσιογράφος από Ουγγαρία, μου διηγήθηκε για το νέο project του καλιτέχνη Erik Krikortz «Πώς αισθάνεται η Στοκχόλμη σήμερα» για το οποίο εγώ δεν είχα ιδέα.

Στην φωτισμένη πλευρά αυτών των πολυκατοικιών, που είναι δεκαεννέα ορόφων και 72 μέτρων ύψους, μπορείς να δεις πώς αισθάνονται οι κάτοικοι της πόλης.

Υπάρχουν πέντε σκάλες φωτισμού, όταν πχ, οι πλευρές φωτίζουν κόκκινο οι άνθρωποι νοιώθουν πολύ χαρούμενοι.

«Κατά τις 25 του μήνα, όταν ο κόσμος μισθώνεται, τα κτήρια παίρνουν φωτιά», εξήγησε ο Alex!

Στην φωτογραφία φαίνονται όλες οι πέντε πολυκατοικίες σε χρώμα βιολετί που αυτό σημαίνει ότι ο κόσμος νοιώθει πολύ χάλια!
Είναι πολύ λυπημένοι!

Πώς γίνεται αυτό;
Μπαίνουν οι Στοκχολμιώτες σε μια σελίδα, δηλώνουν εκεί πώς αισθάνονται και αυτός ο πίνακας μεταφράζεται σε χρώματα τα οποία και φωτίζουν τα κτήρια... κάπως έτσι, αν κατάλαβα καλά.

Καλό;
Εμένα, πάντως, αυτή η πρωτοτυπία μου άρεσε!

Δέκα λόγοι να μην πάτε στο Μιλάνο

Αποτάσσομαι...

1. Σιχαίνεστε τη μόδα και τα trendy καταστήματα γενικότερα. Είστε κατά ο,τιδήποτε σινιέ και απορρίπτετε μετά βδελυγμίας τις σατανικές προτάσεις των designers για την επόμενη σεζόν.

2. Δεν σας αρέσει το καλό φαγητό. Λατρεύετε τα McDonalds, και το καλύτερό σας ιταλικό είναι η Pasteria.

3. Προτιμάτε να πληρώνετε κάτι παραπάνω για ό,τι ψωνίζετε. Δεν διανοείστε ότι μπορεί να αγοράσετε για 100 ευρώ το ίδιο πράγμα που στην Ελλάδα στοιχίζει 200.

4. (συνέχεια του προηγούμενου) Ιδιαίτερα στην κατηγορία "καφές", σας μπερδεύει τρομερά να πίνετε τον καλύτερο καφέ της ζωής σας σε τιμές 50%-70% (!) χαμηλότερες από το νεροζούμι της "χλιδάτης" ελληνικής καφετέριας.

5. Αισθάνεστε αγαλλίαση με την κακή εξυπηρέτηση του μέσου ελληνικού καταστήματος, οιασδήποτε κατηγορίας προϊόντων. Θέλετε να σας "φτύνουν" και απεχθάνεστε το πηγαίο χαμόγελο και τη φιλική - όχι δουλική - διάθεση να σας βοηθήσουν στην επιλογή σας.

6. Πιστεύετε ότι στο εξωτερικό θα είστε μακριά από τους Έλληνες. Στο Μιλάνο θα τους ακούτε και θα τους βλέπετε παντού, με προφορές Κρήτης έως Θράκης, να νοικιάζουν Lamborghini (Είναι γεγονός! Νοικιάζουν Lamborghini για ΠΣΚ στο Μιλάνο!), να ψωνίζουν στον Armani, και να ψάχνουν πού θα καπνίσουν.

7. Καπνίζετε πολύ και συνεχώς. Στην Ιταλία απαγορεύεται το κάπνισμα παντού σε εσωτερικούς χώρους, αλλά συχνά υπάρχουν υπαίθρια τραπεζάκια με λάμπες και θερμάστρες και έτσι η κατάσταση βολεύεται - τουλάχιστον για τον καφέ.

8. Έχετε μικρές βαλίτσες. Δεν θα χωράνε αυτά που θα αγοράσετε (εφόσον δεν εμπίπτετε στην κατηγορία 1 των "εχθρών της μόδας") και θα ταλαιπωρηθείτε την ημέρα της επιστροφής.

9. Πιστεύετε ότι δεν θα δείτε φύση. Κάντε μια βόλτα ως τη λίμνη Como, λιγότερο από μια ώρα απ' το Μιλάνο με τρένο, κι από εκεί πάρτε ένα καραβάκι μέχρι το γαλήνιο Bellagio και θα αλλάξετε γνώμη.

10. (προαιρετικά) Δεν έχετε κάποιον να μοιραστείτε ένα ταξίδι στην πιο παρεξηγημένη ίσως πόλη της Ιταλίας, με τους ανθρώπους που όχι μόνο ψηλομύτηδες δεν είναι - όπως τους θεωρούν οι υπόλοιποι Ιταλοί - αλλά έχουν πολύ χιούμορ, πολλή τρέλα, και πολύ χαμόγελο.

Για μένα, που δεν ανήκω σε καμία από τις παραπάνω κατηγορίες, ήταν το ωραιότερο ταξίδι που έκανα ποτέ! Μάλλον όμως είχα και καλή παρέα...

Arrivederci Milano!

Υ.Γ. Για φωτογραφίες, στο επόμενο ποστ.

Μετανάστευση σε τρεις φάσεις

Όταν πήρα των οματιών μου από τις Ελλάδες (είναι πολλές) και ήρθα στα Λονδίνα (είναι επίσης πολλά) δεν σκέφτηκα τον εαυτό μου ως Μετανάστη. Με τα χρόνια κατάλαβα ότι δεν υπάρχει μόνο ο Μετανάστης αλλά τρία ξεχωριστά μεταναστευτικά κουτάκια στα οποία όλοι (οι άλλοι και ποτέ εμείς;) θέλουν να σε χωρέσουν.

Ο Μετανάστης - με κεφαλαίο το Μ - επεβίωσε στη λαϊκή φαντασία ως Ο Άνθρωπος Που Γύρισε Από τα Πιάτα (Ηνωμένες Πολιτείες) / τη Φάμπρικα (Γερμανία) / τη Ζέστη (Αφρική) κλπ κλπ κλπ. Ο Μετανάστης άφησε τα παιδιά του πίσω να τα μεγαλώσει η γιαγιά. Έμαθε τη γλώσσα της καινούριας χώρας κουτσά στραβά. Έσκυψε το κεφάλι. Έκανε χρόνια (πολλά - μη σου πω μέχρι τη σύνταξη) να επισκεφτεί την πατρίδα. Ακούει ακόμα Καζαντζίδη. Αγαπημένη του ταινία "Η Οδύσεια Ενός Ξενιτεμένου".

Σωστά; Χμ, για δες και το παρακάτω και θα σου πω.

Συχνή στιχομυθία στην Ελλάδα:
- Που ζεις;
- Στο Λονδίνο.
- Σπουδάζεις;
Δεν σπουδάζω (μόνο) αλλά το Λονδίνο με βάζει αυτόματα στην κατηγορία του Φοιτητή Του Έξω. Ο Φοιτητής Ο Έξω, δεν διάβασε, δε παιδεύτηκε, δεν μπήκε στο Ελληνικό πανεπιστήμιο. Είχε ο μπαμπάς του ΛΕΦΤΑ (με τη σέσουλα λέμε) τα οποία ήρθε και έφαγε (με μπρίο) υποκρινόμενος ότι σπουδάζει. Φοράει τα καλύτερα ρούχα. Κατεβαίνει στην Ελλάδα Χριστούγεννα - Πάσχα - Καλοκαίρι α ν ε λ λ ι π ώ ς μία ώρα αφού κλείσει το Πανεπιστήμιο και επιστρέφει μία ώρα πριν ανοίξει (συχνά και αφού ανοίξει).

Σωστά; Χμ, για δες και το παρακάτω και θα σου πω.

Υπάρχει και μια κατηγορία ανθρώπων που ζουν και δουλεύουν έξω. Είναι η Μεταναστευτική Ελίτ. Έφυγαν με γνώσεις, με εφόδια, με υποτροφίες, με κάποιο βασικό κεφάλαιο για τα πρώτα έξοδα και ζούνε έξω. Πήραν από την Ελλάδα και δεν επέστρεψαν τίποτα. Παίρνουν τα 'πολλά λεφτά', έχουν τις 'καλές δουλειές' και βρίζουν την Ελλάδα όπου σταθούν κι όπου βρεθούν (τα καθίκια).

Εγώ να σου πω δεν ξέρω πολλούς που να χωράνε σε κουτάκια (αν και λατρεύω να γράφω γι'αυτά).

Ξέρω πολλούς όμως που είδαν τα πράγματα εδώ, είδαν τα πράγματα εκεί και κάναν τις επιλογές τους. Και είπαν πάει και τελείωσε ΔΙΑΛΕΓΩ το πού.

Για να διαλέξεις όμως, κάτι σε ανάγκασε. Τον Μετανάστη τον ανάγκασε η φτώχια. Τον Φοιτητή τον Έξω ο μπαμπάς του. Τη Μεταναστευτική Ελίτ η καριέρα.

Ψέμματα. Όλοι φύγαμε για τους δικούς μας λόγους. Αλλά όλοι αισθανόμαστε ότι πρέπει να δικαιολογήσουμε το γιατί. Είναι στο αίμα μας αυτό; Αυτή η ανάγκη να πούμε γιατί παρατήσαμε την Ελλάδα - ότι είχαμε καλό λόγο; Γιατί;

Είχα απογοητευτεί ότι θα γνωρίσω κάποτε κάποιον που δεν θα μου δίνει δικαιολογίες για την μετανάστευση του. Συναίβει κι αυτό όμως. Μέσα από το blog μου γνώρισα κάποιον που ζει στις Ηνωμένες Πολιτείες εδώ και μερικά χρόνια.
- Πώς βρέθηκες εκεί; τον ρώτησα μέσω e-mail
- ..... Μετανάστης του Έρωτα, μου απάντησε.

Και πιο όμορφο λόγο για μετανάστευση δεν άκουσα ποτέ.

Το βίντεο για την υπόθεση του Σάκη Βαγιάτα με Ελληνικούς υπότιτλους

Αναφορικά με την υπόθεση του Σάκη Βαγιάτα που βρίσκεται από τον
Δεκέμβριο του 2006 σε κώμα και η ζωή του σύμφωνα με τους θεράποντες
ιατρούς κινδυνεύει επειδή ο δήμος της Farsta θέλει να τον στείλει σπίτι του
για θεραπεία, ανέβασα το ρεπορτάζ που έκανε το TV4 υποτιτλισμένο.

Όσοι δεν έχετε υπογράψει πηγαίνετε εδώ στο επίσημο μπλογκ για οδηγίες.

ΠΡΟΣΦΑΤΗ ΕΠΙΣΚΕΨΗ ΣΤΗΝ ΜΑΝΝΑ ΕΛΛΑΣ

Από Συμέλα Μελετλίδου

Λεω, τουλάχιστον για σήμερα, να αφήσω τα τρένα και την μετανάστευσή μου, για τα οποία έγραφα νωρίτερα, και να σας πω για την πρόσφατη επίσκεψή μου στην ΜΑΝΝΑ ΕΛΛΑΔΑ - πόσο με συγκινούσαν αυτές οι λέξεις κάποτε, μάλλον αναισθητοποιήθηκα τώρα και πλέον δεν ανατριχιάζω μ’ αυτές...

Για πρώτη φορά, στα τελευταία δέκα χρόνια, ήμουν στην Ελλάδα χαλαρή.
Και πολύ χαλαρή!
Δεν έτρεχα από ραντεβού σε ραντεβού για διάφορες δουλειές.
Δεν συνάντησα εκδότες για να εκδώσω κάποιο βιβλίο μου, όπως έκανα το 2001 για το βιβλίο μου «Τελικά τον νίκησα».
Δεν τηλεφωνούσα να κλείσω ραντεβού με αρχισυντάκτες εφημερίδων για πιθανή συνεργασία ώστε να ανταποκρίνομαι από την Σκανδιναβία, έτσι όπως έκανα με την Metro για τρία χρόνια και για ένα μικρό διάστημα και με την «Πρώτο Θέμα».

Ούτε και ταξίδευα από την μια άκρη της Ελλάδας στην άλλη για να γνωρίσω τους αμπελώνες και τους οινοποιούς της χώρας μας με σκοπό να προωθήσω τα προϊόντα τους, τα εκλεκτά ελληνικά κρασιά, στην αγορά της Σουηδίας, έτσι όπως με δική μου πρωτοβουλία έκανα επί τριετίας! Για την Ελλάδα μας ρε γαμώτο... που λεμε!

Τώρα ήμουν χαλαρή και ίσως γι αυτό δεν πέρασα και τόσο καλά - μάλλον πρέπει να βρίσκομαι σε ένταση, εγώ, για να καλοπερνώ.

Εν πάση περιπτώσει για το τσιγάρο και το κάπνισμα των Ελλήνων ήθελα να πω λίγα λόγια. Γι αυτό που πολύ μ’ ενοχλεί ειδικά τέτοιο καιρό που οι Έλληνες κλείνουν τις πόρτες και τα παράθυρα παρά τους 20 βαθμούς έξω!
Βέβαια, το λάθος ήταν δικό μου.
Δεν έπρεπε να κατέβω τέτοιο καιρό μα δεν μπόρεσα νωρίτερα!

Και αναρωτιέμαι, δεν θα μάθουν αυτοί οι Έλληνες να βγαίνουν έξω, στο μπαλκόνι, για να καπνίσουν;
Δεν θα μάθουν να μην κάνουν τα σπίτια τους τεκέδες αδιαφορώντας αν μέσα εκεί υπάρχουν μικρά παιδιά ή ασθενείς ή αδιάθετοι ή αλλεργικοί;

Πώς είναι οι συνήθεις των καπνιστών στις χώρες που ζείτε εσείς, παιδιά, διότι εδώ, στην Σουηδία, το κάπνισμα απαγορεύεται ακόμα και στα μπαρ, στα εστιατόρια κλπ.

Ωστόσο, να λεμε και του στραβού το δίκαιο, αυτή την φορά είδα και κάποιες διαφορές στην Ελλάδα.
Στον σταθμό, πχ. της Θεσσαλονίκης ακόμα και security σε απαγορεύουν να καπνίσεις... ΜΠΡΑΒΟ! Σε ανώτερα εύχομαι!