Thursday, October 25

Aloo Gobi




Το να ζεις σε άλλους τόπους, πλουτίζει την ψυχή. Σιγά σιγά, ο τόπος κάτι σταλάζει μέσα σου, κάτι απ’αυτόν, ή ακόμα ακόμα, κάτι από άλλους τόπους, έτσι όπως αρμόζει και στην εποχή που ζούμε, όπου τα πάντα είναι ρευστά.

Εδώ στην Αγγλία λοιπόν, άλλαξε και ο τρόπος που μαγειρεύω. Ετσι κάνουμε στο σπίτι ελληνικά φαγητά, κάνουμε και αγγλικά ( bangers and mash, fish and chips κτλ), αλλά κάνουμε και ινδικά, απαραιτήτως, μια φορά την εβδομάδα.

Θυμάμαι το πρώτο μου curry σε εστιατόριο στο Birmingham, να μην ξέρω τί να παραγγείλω, να μη ξέρω τί είναι το κάθετί. Εξι χρόνια μετά, και πλέον μπορώ να πω οτί ξέρω τί τρώω, και ξέρω και πώς γίνεται. Στην κουζίνα μου έχω πάνω από σαράντα διαφορετικά μπαχαρικά, πηγαίνω πότε πότε και από τους ινδούς μανάβηδες για περίεργα λαχανικά, και ξέρω και την ορολογία σε άπταιστα Punjabi!

Εχω προχωρήσει και σε τεχνική κατάρτηση, κάθομαι με τις ώρες και μερακλώνω, καβουρντίζω τα μπαχαρικά, τα χτυπάω στο γουδί, φτιάχνω curry paste με καρύδα, φτιάχνω μαρινάδες και αρωματικά λάδια για το τελείωμα, ζυμώνω ψωμί- τα πάντα.

Αφού έχω δοκιμάσει και να κάνω fusion με την ελληνική κουζίνα, με φοβερά αποτελέσματα: αν ας πούμε, στη φακή που κάνετε, όπως την κάνουμε, βάλετε στο τέλος φρέσκο κορίανδρο ψιλοκομένο και αντί για φρέσκο λαδάκι περιχύσετε με λάδι στο οποίο θα έχετε τηγανήσει μια καφτερή πιπεριά, θα γλύφετε τα δάχτυλά σας!!

Και έχω και μια συνταγή για αρχάριους που είναι και vegetarian, και εύκολη και κλασσική. Είναι το Aloo Gobi δηλαδή πατάτες με κουνουπίδι. Δεν θέλει πολλά περίεργα, αλλά μην παραλείψετε το τζίντζερ και το φρέσκο κορίανδρο- δεν λέει, και ξέρω καλά οτί τα έχει και ο Μαρινόπουλος!!

Ζεσταίνω λοιπόν πέντε κουταλιές ηλιέλαιο, και ρίχνω για 20 δευτερόλεπτα μια κουταλιά σπόρους κυμίνου και τρία ξερά πιπεράκια καυτερά. Αμέσως μετά ρίχνω ψιλοκομένο σκόρδο (3 σκελίδες) και ψιλοκομένο τζίντερ ( καμιά 3 εκατοστά), για άλλα 30 δευτερόλεπτα. Μετά ρίχνω δυό πατάτες κομένες κοματάκια και τηγανίζω για 3 λεπτά, και μετά ένα μικρό κουνουπίδι κομένο σε φουντίτσες για άλλα 2 λεπτά. Χαμηλώνω τη φωτιά και προσθέτω δυο ντομάτες κομένες στα τέσσερα, ένα καφτερό κόκκινο πιπεράκι ψιλοκομένο, ένα κουτάλι της σούπας χυμό λεμόνι, μια χούφτα ψιλοκομένο φρέσκο κορίανδρο και μια κουταλιά αλάτι. Σκεπάζω την κατσαρόλα και αφήνω να ψηθεί το φαγητό σε σιγανή φωτιά, ανακατεύοντας πότε πότε μην κολήσει. Θέλει κανένα τέταρτο με 20 λεπτά ακόμη, και σερβίρω με ρύζι μπασμάτι.

Συμπερασματικά, πιστεύω οτί το Ινδικό φαγητό ταιριάζει στους Ελληνες. Δοκιμάστε το, και πείτε μου αν κάνω λάθος!!

8 comments:

Anonymous said...

Τί μου κάνεις μεσημεριάτικα και δεν έχω προλάβει να κάνω και lunch - με τσάκισες.

BioLogos said...

Aπίστευτα όλα αυτά τα ονειρικά και παραμυθένια για άνθρωπο που έπαιρνε τη μάνα του τηλέφωνο να ρωτήσει πως σπάει το αυγό στο τηγάνι, χωρίς να χρειαστεί να φύγει μια εξάδα για ένα αυγό-μάτι.

Θα το δοκιμάσω όμως από καθαρό μαζοχισμό!

Anonymous said...

Χαχα... Καλή η συνταγή... μη μου λες όμως για ινδικό, γιατί πηγα πρώτη φορά χτες... και τα χείλια μου είναι ακόμα σαν βεντούζες.. έγινα σαν το nemo το ψαράκι σε adult εκδοση!!!! (και να φανταστείς πως τα τρώω τα καυτερά!!)

maria_pin said...

Αγαπητή Σοφία, και γω γιαυτό τα έγραψα, γιατί ετοιμαζόμουν να μαγειρέψω!

Βιολόγε, ελπίζω να μην παίρνεις πια τηλέφωνο τη μαμά- και μη νομίζεις, και γω τα ίδια έκανα, αλλά ας όψεται η ανάγκη ( οικογένεια).

Λαχανάκι, δε σου άρεσε? Είμαι πολύ περίεργη.. πες μου που είσαι, και θέλω να μάθω και τί έφαγες- αν μπορείς να θυμηθείς δηλαδή! Πραγματικά με ενδιαφέρει το πράμα!!

Nemo said...

Πολυ καλο το Ινδικο, αν και εδω στο Συδνευ δυστυχως εχει επικρατησει Κινεζικο-Ιαπωνικο στυλ.
Ευτυχως ξερω να μαγειρευω και τρωω συχνα ελληνικα φαγητα. Αλλα λογω της δουλειας (κανω host πελατες) τρωω πολυ συχνα εξω. Τωρα τελευταια εχω ανακαλυψει το Ταυλανδεζικο, το οποιο by the way ειναι πολυ καλο.
Θα την δοκιμασω την συνταγη σου. Μου ακουγεται καλη. Κανεις δικο σου καρυ οταν μαγειρευεις η αγοραζεις ετοιμο?
Thanx again!!!

Anonymous said...

Καλησπέρα... Μαράκι είμαι στην Αθήνα (προς το παρόν χιχιχιχι)... Μου άρεσε πολύ το φαγητό μου!! Απλά με έκαψεεεεεεεεεεε... Τώρα είμαι ok... Και θέλω να ξαναπάω... Δεν θυμάμαι πως λέγεται το πιάτο... Αλλά μόλις πάω θα το σημειώσω να σου πω :)

maria_pin said...

Nemo το Ταυλανδέζικο μου αρέσει και μένα πολύ, και φαντάζομαι φοριέται πολύ εκεί κάτω σε σας: Ολοι οι down under σεφ, το κάνουν πολύ! Αλλά αυτά και αν είναι καφτερά!! ( Ακού Λαχανάκι, άμα κάηκες στα Ινδικά, να προσέχεις τα ταυλανδέζικα!!)

Φιλάκια
χχχ

maria_pin said...

Και ναι, τα κάνω όλα μόνη μου-θέλει χρόνο, αλλά αξίζει ο κόπος!!