Κλινικά νεκρός ο Αυστραλός!

Το «κλινικά» το κάνει να ακούγεται ελαφρύτερο, διότι καταλαβαίνετε, νεκρός ένας νεαρός 20 ετών, είναι βαρύ. Αν και στο μονόστηλο ο θάνατός του αναφέρεται ως θάνατος αλλοδαπού, κι ελαφραίνει ακόμα περισσότερο από το «κλινικά». Καθ΄ ότι αλλοδαπούς λέμε εμείς τους ανεπιθύμητους, που έρχονται με τα πλοία παράνομα από την Τουρκία και στοιβάζονται στα νησιά, οπότε ένας λιγότερος, δύο λιγότεροι, είναι συνηθισμένο. Χάνονται στον δρόμο μερικοί, είναι στο πρόγραμμα η φύρα. Αλλά αυτός ο αλλοδαπός είναι Αυστραλός, δυστυχώς. Και μάλλον δεν ήρθε από την Τουρκία παράνομα, το δε νησί όπου έπεσε κλινικά νεκρός δεν είναι η Σάμος με το στρατόπεδο προσφύγων, ούτε η Λέρος, ούτε καν η Λέσβος, αλλά η Μύκονος, αν είναι δυνατόν. Φαίνεται ότι ο αλλοδαπός αυτός ήταν τουρίστας, που είχε πάει σε νυχτερινό κέντρο στη Μύκονο, κι απλώς δεν άρεσε η φάτσα του στους μπράβους. Τον λιάνισαν οι σεκιουριτάδες τον μικρό, αστυνομικοί ιδιωτικοί λέγονται επίσης και σχεδιάζεται να οπλοφορούν, διότι καμιά φορά δεν χτυπάνε αρκετά δυνατά με τα ρόπαλα. Τι να σου κάνουν και τα ρόπαλα όταν ανεβοκατεβαίνουν σε στιβαρά κεφάλια εικοσάχρονων; Κινδυνεύουν και να σπάσουν. Πάντως φαίνεται ότι εκεί στην Αυστραλία δεν τους ταΐζουν καλά, διότι το συγκεκριμένο εικοσαετές κεφάλι έσπασε- κλινικά πάντα- και ο θάνατος επήλθε. Τον πέρασαν, λέει, οι μπράβοι για κλέφτη, και μπορεί ο νόμος να λέει ότι για την κλοπή δεν ισχύει ποινή θανάτου, αλλά πού να το ξέρουν οι σεκιουριτάδες; Νομική τελείωσαν; Αυτοί να χειρίζονται όπλα ξέρουν, για τα υπόλοιπα ας βγάλει άκρη το διπλωματικό σώμα με την πρεσβεία της Αυστραλίας. Κρίμα πάντως να μην κάνουν οι άλλοι αλλοδαποί, αυτοί που πρέπει να τρώνε τις ροπαλιές, τουρισμό στη Μύκονο, και να μπλέκεται κανείς έτσι.

Της Άννας Δαμιανίδη

Ανατυπωση απο τα ΝΕΑ

Σκούπα εσείς, σκούπα κι εμείς!

Πάνω από είκοσι μέλη του Φόρουμ Μεταναστών Κρήτης με σακούλες απορριμμάτων, γάντια, φτυάρια και σκούπες καθάρισαν την παραλία

Επιχειρηση σκουπα πραγματοποίησαν, όχι οι αστυνομικοί, αλλά οι μετανάστες χθες το πρωί στην κεντρική παραλία της Νέας Χώρας στα Χανιά! Αλλάζοντας για λίγο ρόλους, πάνω από είκοσι μέλη του Φόρουμ Μεταναστών Κρήτης με σακούλες απορριμμάτων, γάντια, φτυάρια και σκούπες καθάρισαν την πολυσύχναστη παραλία περνώντας το μήνυμα για «μια περισσότερο καθαρή και ανθρώπινη πόλη», αφού όπως δηλώνουν νιώθουν πολίτες των Χανίων.

Η πρωτοβουλία του Φόρουμ Μεταναστών προκάλεσε αρχικά την έκπληξη, τόσο των Ελλήνων, όσο και των ξένων τουριστών. «Αυτό ήταν μόνο η αρχή, γιατί θα προχωρήσουμε και σε άλλες ανάλογες πρωτοβουλίες για μια πιο ανθρώπινη πόλη» ανάφερε ο Αμπντούλ Χατζή από την Τυνησία. Παράλληλα, στον χώρο της παραλίας οι μετανάστες μετέφεραν και το χαριστικό παζάρι που λειτουργούν στον χώρο του Φόρουμ, από το οποίο όποιος θέλει μπορεί να πάρει είδη ρουχισμού, διακόσμησης και άλλα ή να αφήσει τα δικά του, αυτά που δεν χρειάζεται στο σπίτι του.

Το χαριστικό παζάρι λειτουργεί κάθε μέρα στο Στέκι του Φόρουμ Μεταναστών Κρήτης, στα Χανιά. «Κάναμε αυτήν την προσπάθεια γιατί και εμείς θέλουμε να ζήσουμε σε μια πόλη καθαρή και ανθρώπινη. Ένας άνθρωπος γιατί αγαπάει τον τόπο του; Γιατί δεν έχει άλλη επιλογή. Αν αγαπάς εκεί που ζεις, αυτό το μέρος είναι το ωραιότερο του κόσμου. Αν δεν αγαπάς εκεί που ζεις, αυτό το μέρος δεν είναι ωραίο και όμορφο. Οι μετανάστες αγαπάμε τα Χανιά και όπως και όλοι οι άνθρωποι θέλουμε να ζούμε σε ένα μέρος καθαρό και ανθρώπινο. Κάναμε και θα κάνουμε προσπάθεια για μια πόλη καθαρή και ανθρώπινη, γιατί και εμείς είμαστε πολίτες αυτής της πόλης» υπογράμμισε ο Σαλή Φατίχ Άρουφ, μετανάστης από το Κουρδιστάν.
Γιώργος Κώνστας, ανατυπωση απο ΤΑ ΝΕΑ

Φιλάκια... για το περιβάλλον!

Οι σύγχρονοι ηγέτες πλέον προσφέρονται σαν φασουλήδες για το μιντιακό υπερθέαμα μάλλον παρά ως πολιτικοί με σκέψη και ικανότητες να βρουν λύσεις. Μεγαλύτερο μέλημά τους να πετύχουν θεαματικές πιρουέτες στη βαλτώδη πολιτική σκηνή χάριν της κάμερας. Και οι Μπερλουσκόνι και Σαρκοζί αποδεικνύονται βιρτουόζοι. Και οι δυο τους πολιτικοί του συντηρητικού χώρου και ως εκ τούτου υπέρμαχοι των μεθόδων ανάπτυξης και λειτουργίας του οικονομικού συστήματος που κατ΄ εξοχήν ευθύνονται για την καταστροφή του περιβάλλοντος. Τι άλλο να κάνουν, λοιπόν; Στέλνουν φιλάκια για να κάνουν ατμόσφαιρα, που λέει και το ανέκδοτο.

Τους είδαμε να στέλνουν φιλιά σαν ροκ σταρ σε μαθητριούλες, αλλά δεν ακούσαμε τι συζήτησαν για την προστασία του περιβάλλοντος Τους ξανάδαμε σε άλλα πλάνα να φυτεύουν όλοι μαζί ταυτοχρόνως δεντράκια σε συμμετρικά τετραγωνισμένους χώρους, σαν να εκτελούν συγχρονισμένα φιγούρα χορευτικής παρωδίας.

Οι ηγέτες των 8 οικονομικά εύρωστων χωρών του κόσμου με τα σινιέ κοστούμια τους και τα βιαστικά βήματά τους μπροστά στους τηλεοπτικούς φακούς έστειλαν το μήνυμα της... αδιαφορίας τους για το περιβάλλον.

Αν και συναντήθηκαν ακριβώς γι΄ αυτό. Να συζητήσουν μέτρα προστασίας του. Εν τω μεταξύ, ο Μπερλουσκόνι έστειλε στις παγκόσμιες οθόνες τα λιγωμένα χαρακτηριστικά του καθώς έστελνε φιλάκια σε κάτι μαθητριούλες που έτυχε να βρεθούν στο κτίριο όπου συναντήθηκαν οι 8 ηγέτες.

Έτσι κι αλλιώς, η συνάντηση των 8 «ισχυρών του κόσμου» δεν ήταν παρά μια προγραμματισμένη παράσταση δήθεν εγρήγορσης υπέρ της προστασίας του πλανήτη, η οποία πάντως δεν έγινε εμφανής, παρά μόνο στις αντιδράσεις του Ιταλού πρωθυπουργού στη θέα των κοριτσιών με τις σχολικές ποδιές. Είναι βέβαιο πως ο Σίλβιο Μπερλουσκόνι έχει το κέφι και τον χρόνο να σαλιαρίζει. Και αυτό ακριβώς «πουλάει» στα διεθνή μίντια, όπως ο Σαρκοζί τον γάμο του με τη μοντέλα- τραγουδίστρια Κάρλα Μπρούνι.

Αυτά τα πολύ προσωπικά τους χαρακτηριστικά σχολιάζονται μονίμως από τα διεθνή μέσα, συγκεντρώνουν την προσοχή, γίνονται το επίκεντρο διαφόρων σαχλαμαριζουσών αναλύσεων από δημοσιογράφους που άλλοτε θα κατακεραύνωναν με πικρόχολα σχόλια την αποτυχημένη πολιτική των εν λόγω ηγετών. Κι όμως, το πλούσιο αυτό ταλέντο δημοσιογραφικής διεισδυτικότητας έχει πλέον διοχετευθεί στην κουτσομπολίστικη προσέγγιση της πολιτικής σκηνής, όχι μόνο της εσωτερικής των κρατών αλλά της παγκόσμιας.

Ως εκ τούτου οι 8 ισχυροί δεν έχουν πλέον κανένα πρόβλημα να επιδείξουν την καλοζωισμένη ελαφρότητά τους και χωρίς να ορρωδούν μπροστά στο βλέμμα του παγκόσμιου κοινού, να σαχλαμαρίζουν σαν κομψευάμενοι δανδήδες των σαλονιών. Αλλά γνωρίζουν καλύτερα απ΄ όλους τη λειτουργία των μίντια. Γνωρίζουν άριστα το τελετουργικό της ενημέρωσης, που επικεντρώνεται και αναδεικνύει τις γαργαλιστικές λεπτομέρειες ιδιωτικών συμπεριφορών εις βάρος της πολιτικής ουσίας. Γνωρίζει πολύ καλά ο Μπερλουσκόνι ότι αυτό που παθιάζει τις κάμερες είναι το προφίλ του ακαταπόνητου ερωτύλου, το οποίο διαρκώς επιδεικνύει στη θέση της πολιτικής βαρύτητας, που δεν διαθέτει. Επιδίδεται ανέτως στις ανάλογες χειρονομίες, όπως αυτή που έστελνε φιλάκια στις μαθητριούλες, προσφέροντας εικόνα γερομπισμπίκη με το καρβουνί γλάσο στο μαλλί και λεύκανση στη μασέλα. Σκασίλα του. Τράβαγε από το μανίκι τον Σαρκοζί να στείλουν μαζί φιλάκια, θεωρώντας προφανώς ότι ο Γάλλος πρόεδρος είναι πιο οικείος από τους υπόλοιπους ως πιο «παιχνιδιάρης» στις ερωτικές του επιλογές. Μάλιστα!

Μάθαμε τι ακριβώς είπαν οι 8 για τη σωτηρία του πλανήτη; Είπαν στ΄ αλήθεια κάτι που να έχει νόημα σε αυτές τις κρίσιμες ώρες; Μα τα παγκόσμια μίντια είχαν άλλες φούριες. Ο δημοσιογράφος της ιταλικής τηλεόρασης έδινε ρεπορτάζ για τη μελαγχολία του Γάλλου προέδρου καθώς συλλογιζόταν την Κάρλα που του έλειπε (που το ΄ξερε άραγε; Του το εξομολογήθηκε ο Νικολά προσωπικώς;): «Μπήκε στο αυτοκίνητο, έγειρε το κεφάλι σκεπτικός και έμεινε έτσι σε όλη τη διάρκεια της διαδρομής, καθώς σκεφτόταν την ωραία Κάρλα», έλεγε ο Ιταλός δημοσιογράφος, σαχλαμαρίζοντας και αυτός για να πουλήσει.
Να που έχει αποτελέσματα η φροντίδα των σύγχρονων ηγετών για την decoration της εξουσίας προκειμένου να τραβήξουν το βλέμμα του φιλοθεάμονος κοινού από τα πραγματικά κρίσιμα προβλήματα. Έτσι κι αλλιώς δυσεπίλυτα είναι, τουλάχιστον ας διασκεδάσει το πλήθος. Αυτή είναι η σύγχρονη μέθοδος διαχείρισης των μεγάλων κρίσεων. Η αφασία.

Πόπη Διαμαντάκου, ανατυπωση απο ΤΑ ΝΕΑ

«Πέρασα υπέροχα στην Ελλάδα!»

Αυτο δήλωσε η Μέριλ Στριπ και η αλήθεια είναι πως λίγο- πολύ νιώσαμε όλοι ικανοποίηση και υπερηφάνεια. Κάπου εδώ, όμως, μου τελείωσε το αίσθημα της εθνικής ανάτασης.

Κοιτάω δεξιά, κοιτάω αριστερά και με όλη μου την ειλικρίνεια ομολογώ πως δεν μου αρέσει πια τόσο πολύ αυτό που αντικρύζω γύρω μου. Τα επιχειρήματα καταρρίπτονται το ένα μετά το άλλο! Κάποιοι λένε πως η Ελλάδα είναι η «πατρίδα» των διακοπών. Μόνον που φέτος δεν θα πάω διακοπές- για να είμαι απολύτως ειλικρινής, η πολυπόθητη απόδρασή μου από την Αθήνα θα διαρκέσει μόνο μερικές ημέρες.
Ο λόγος είναι πια κοινό μυστικό: δεν μου περισσεύουν 1.000 ευρώ για μόλις 6 ημέρες πλασματικής ηρεμίας- επειδή θα τις περάσω σε ένα μέτριο δωμάτιο που όμως θα κοστίζει στη καλύτερη περίπτωση 80 ευρώ, με μέτριο σέρβις. Οι περισσότεροι υποστηρίζουν πως η Ελλάδα περικλείει την απόλυτη διασκέδαση. Ε, δεν θα το έλεγα, όταν στήνομαι μια ώρα στους δρόμους- με πρώτη- δευτέρα, πρώτη- δευτέρα- έως ότου φτάσω στον προορισμό μου.

Και τώρα ας πάμε στα πιο σοβαρά ζητήματα. Κάποιοι άλλοι λένε πως στην Ελλάδα γεννήθηκε η ιατρική. Το επιχείρημα αυτό ακολουθείται μάλιστα από την υπενθύμιση πως όλοι οι γιατροί του κόσμου δίνουν τον όρκο του Ιπποκράτη.
Δεν αντιλέγω πως είναι μεγάλη υπόθεση, αλλά τι να το κάνω όταν κάθε φορά που ακούω για αρρώστιες χτυπάω ξύλο... Τι με τρομάζει; Ότι δεν θα βρίσκω κρεβάτι ΜΕΘ για τον συγγενή μου, ότι θα χρειαστεί κάποιος γνωστός μου να περιμένει 4 μήνες για ακτινοθεραπεία, ότι θα αργήσει το ασθενοφόρο και ένα αγαπημένο μου πρόσωπο θα πληρώσει ακριβά αυτή την καθυστέρηση.

Επίσης, δεν πετάω από χαρά όταν πρέπει να αντιμετωπίσω τη γραφειοκρατία στην Εφορία, όταν χρειάζεται να χαμογελάσω στον αναιδέστατο τραπεζικό υπάλληλο μπας και τελειώσω μια ώρα νωρίτερα, όταν αντιλαμβάνομαι πως το ταξίμετρο με κλέβει αλλά κάνω τα στραβά μάτια γιατί δεν θέλω μπελάδες, όταν πέφτω να κοιμηθώ και ακούω κόρνες, όταν πηγαίνω στο σούπερ μάρκετ και πληρώνω τα «μαλλιοκέφαλά» μου για τα απαραίτητα.
Της Μάρθας Καϊτανίδη, ανατυπωση απο ΤΑ ΝΕΑ

Στα κινέζικα να τα πούμε;

Από Συμέλα

Σε καμιά “βαδίζω και παραμιλώ” θα έπεσα σκέφτηκα πρωί-πρωί προχθές, στην βόλτα μου με το σκυλάκι μιας φίλης που αυτές τις μέρες φροντίζω, βλέποντας μια κυρία να μιλά δυνατά - σε κινητό δεν μιλούσε αφού καλόδια δεν είδα πάνω της!

Βάδιζε και προς εμένα, μόλις με είδε, κι εγώ αναρωτιόμουν τι να ήθελε και σαν με πλησίασε αντιλήφθηκα ότι είχα να κάνω με μια που εκτός από την γλώσσα της, τα κινέζικα υποψιαζόμουν, αλλη δεν μιλούσε…

“μμ… νν… ου ου…” κάπως έτσι μου μήλαγε και αφότου με πλησίασε δεν την έκοψα πλέον για καμιά “βαδίζω και παραμιλώ!”

Κάτι προσπαθούσε να μου πει και στην παλάμη με το δάχτυλό της έγραψε τα νούμερα 26 - 20 μα τι να σου πουν τώρα τα εικοσιέξι και τα είκοσι… σε μια ολόκληρη Στοκχόλμη

Κι έδειξε να ήθελε να τηλεφωνήσει κι έβγαλα το κινητό μου! Ευτυχώς που θυμόταν το νούμερο απ’ έξω και το σχημάτισε η ίδια… “μια μια” την άκουγα να λεει, πριν ακόμα μιλήσω, και φαντάστηκα ότι θα μιλήσω με κάποια που λέγεται Mia - ένα συνηθισμένο γυναικείο όνομα!
Κι όντως άκουσα μια γυναίκα στο ακουστικό και χάρηκα κι άρχισα να λέω ότι βρήκα μια κυρία… “μαμα - μαμα” εξηγούσε η κυρία δίπλα μου και κατάλαβα ότι στην κόρη της είχαμε τηλεφωνήσει και χάρηκα ακόμα πιό πολύ! Λύθηκε το πρόβλημα, σκέφτηκα!
Μα να πάω την κυρία στην διεύθηνση που μου ‘λεγε η κόρη στο ακουστικό μου φάνηκε πολύ!
“Να έρθεις να την πάρης”, της είπα… μη μου ζητάς να τρέχω να ψάχνω και διευθήνσεις…!

Δώσαμε ένα ραντεβού και καθόμουν με την χαμένη κυρία και περιμέναμε την κόρη να έρθει να την παραλάβει…δίχως να μιλάμε! Τι να πούμε; Στα κινέζικα;

Τέλος καλό όλα καλά και η κόρη μου εξήγησε ότι η μάνα μόλις τώρα έχει έρθει από την Κίνα αλλά με την διαφορά ώρας ξύπνησε λιγάκι νωρίς κι επειδή οι υπόλοιποι στο σπίτι κοιμόντουσαν πήρε αυτή την κατηφόρα για μια βολτίτσα, υπολόγισε, αλλά δίχως να το αντιληφθεί απομακρύνθηκε από το σπίτι και χάθηκε… δύσκολο είναι μήπως να χαθείς;

(Στην φωτογραφία η μάννα και η κόρη)

ΥΓ: Καλό καλοκαίρι σε όλο τον κόσμο - εγώ θα είμαι λίγο στη Νίσιρο και λίγο στην Αθήνα...

Οσοι πιστοι...

Φίλε blogger,

Σου αποστέλλουμε ξανά το ερωτηματολόγιο της έρευνας που πραγματοποιούν το μηνιαίο πολιτικό περιοδικό Monthly Review και η εταιρία ερευνών VPRC προκειμένου να αναδείξουν τα κοινωνικά, πολιτικά και ιδεολογικά χαρακτηριστικά των bloggers στη χώρα μας.

Τα αποτελέσματα της έρευνας θα δημοσιευθούν σε ένα από τα προσεχή τεύχη του περιοδικού, καθώς και στην ηλεκτρονική του έκδοση (www.monthlyreview.gr).

Η επιλογή των blogs έγινε βάσει ποιοτικών χαρακτηριστικών, τα οποία θα βοηθήσουν στην ασφαλέστερη και αντιπροσωπευτικότερη εξαγωγή συμπερασμάτων.

Σε περίπτωση όπου οι διαχειριστές του blog σας είναι περισσότεροι του ενός, δικαίωμα συμμετοχής στην έρευνα έχουν όλοι τους ανεξαιρέτως.

Σας ευχαριστούμε εκ των προτέρων για τη συμμετοχή, το ενδιαφέρον και το χρόνο σας.

Παραμένω στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε διευκρίνιση, απορία ή πρόβλημα.

Με εκτίμηση,

Σταμάτης Νικηταράς

Τ 210 3214488

Φ 210 3213578

Κ 697 32 88 026

stamatis@monthlyreview.gr

ΥΓ. Οποιος απο εσας θελει ας μου στειλει ενα email να του αποστειλω το ερωτηματολογιο...εγω προσωπικα δεν εχω απαντησει ακομη και δεν ξερω και αν...