Μετανάστης και γω τα τελευταία 3 χρόνια, ζω στη Νορβηγία -ναι καλά διάβασες- και συγκεκριμένα στη πόλη Σταβάγκερ, που βρίσκεται στη νοτιοδυτική πλευρά της χώρας. Το Σταβάγκερ είναι η τέταρτη μεγαλύτερη πόλη της Νορβηγίας με πληθυσμό γύρω στις 150 000 κατοίκους. Με δυό κουβέντες το Σταβάγκερ είναι η πρωτεύουσα του πετρελαίου για την Νορβηγία. Περίπου το 10% του πληθυσμού είναι μετανάστες απο άλλες χώρες που εργάζονται σε πετρελαικές επιχειρήσεις. Αυτό δίνει στην πόλη έναν διεθνή και κοσμοπολίτικο χαρακτήρα. 
Δεν έχουν περάσει και πολλά χρόνια απ όταν το Σταβάγκερ ήταν ενα μικρό ψαροχώρι. Μόλις την δεκαετία του 70 ανακαλύφθηκαν τα πετρέλαια στη περιοχή και η πόλη άρχισε να αναπτύσεται με ραγδαίους ρυθμούς. Αυτή τη στιγμή θεωρείται ένας απο τους πλουσιότερους δήμους της Ευρώπης και το βιοτικό επίπεδο είναι απο τα υψηλότερα στο κόσμο. Αυτό βέβαια για έναν Ελληνα δεν είναι και ό,τι καλύτερο μια και το κόστος ζωής είναι εγκληματικά υψηλό. 
Χτισμένο στην νοτιοδυτική ακτή της Νορβηγίας, το Σταβάγκερ περιβάλεται απο πανέμορφα fiords (σε ένα απο αυτά μένω και γω), και μπορεί να προσφέρει στον επισκέπτη εκδρομές και κρουαζιέρες σε τοπία απίστευτου κάλλους. Ολα αυτά υπο την προυπόθεση οτι θα βρεις και κατάλληλο καιρό για να το απολαύσεις (πράγμα σπάνιο). 
Το ομορφότερο μέρος της πόλης είναι το παραδοσιακό της κέντρο που βρίσκεται στο λιμάνι. Τα όμορφα ξύλινα σπιτάκια τα πλακόστρωτα σοκάκια της, ο επιβλητικός καθεδρικός ναός, και τα ζωντανά μπαράκια στη παραλία συνδυαζόμενα με τον κοσμοπολίτικο χαρακτήρα, δίνουν στη πόλη μια ξεχωριστή γοητεία.
Αν όμως κάποιος απο εσάς βρεθεί ποτέ εδώ, ας φροντίσει να έχει οπωσδήποτε μαζί του ομπρέλα, χοντρά ρούχα, και πολλά λεφτά.....
