Ηταν γυναικες

Θα μπορούσαν να έχουν ξεκινήσει για κρουαζιέρα, με 4.000 ευρώ που πλήρωσαν ναύλα για να τις μεταφέρουν παράνομα στην Ελλάδα, οι γυναίκες από τη Μολδαβία. Τόσα λεφτά, ούτε ταξίδι με θαλαμηγό. Και σαν να μην έφτανε αυτό, ο τιμονιέρης τις πήγε στο Άγιον Όρος, όπου σοκάρισαν τους καλόγερους. Δεν ήμουν εκεί και δεν το είδα, στην εφημερίδα το διάβασα.
Υποθέτει κανείς ότι οι μοναχοί, σαν χριστιανοί που είναι, μπορούν να διακρίνουν στους ανθρώπους πρώτα την ανάγκη για βοήθεια και συμπαράσταση, και μετά το φύλο.

Αλλά δεν είναι έτσι. Οι μοναχοί του Αγίου Όρους δεν σοκαρίστηκαν από την ταλαιπωρία των γυναικών, που ξεβράστηκαν από ταξίδι σε αντίξοες συνθήκες. Δεν συγκινήθηκαν από το πόσο ακριβά είχαν πληρώσει το παράνομο ταξίδι, μόνο και μόνο για να κάνουν το έγκλημα να περάσουν τα σύνορα της Ενωμένης Ευρώπης και να δουλέψουν. Δεν ένιωσαν χριστιανικά συναισθήματα ελέους για συνανθρώπους που είχαν υποφέρει στις θάλασσες, δεν βρήκαν μέσα τους συμπόνια. Δεν ίσχυσε γι΄ αυτούς το ασθενείς και οδοιπόροι αμαρτίαν ουκ έχουσιν. Είδαν μόνο το φύλο των θαλασσοδαρμένων.

Ήταν γυναίκες, παραβίαζαν το άβατο. Δεν είχε σημασία που δεν το ήξεραν. Φαίνεται ότι οι μοναχοί του Αγίου Όρους δεν αναγνωρίζουν την ατομική ευθύνη των ανθρωπίνων πράξεων ή δεν έχει αξία γι΄ αυτούς. Άρα, δεν μου τα έχουν πει καλά διάφοροι παλιοί φίλοι, φιλόσοφοι και διανοούμενοι, που πηγαίνουν στο Άγιον Όρος να διαλογιστούν για τον Θεό, την ανθρώπινη ψυχή και την ευθύνη της ελευθερίας. Οι μοναχοί φώναξαν την Αστυνομία για τις γυναίκες. Το μυαλό τους κολλημένο στο φύλο. Το άβατο μετράει γι΄ αυτούς, οι νόμοι του κράτους. Δεν έχουν δύναμη να αντιμετωπίσουν διαφορετικά, ούτε πειρασμούς του φύλου, ούτε βασανισμένους ανθρώπους. Μόνο με την Αστυνομία.

Άννα Δαμιανίδη (Ανατυπωση απο ΤΑ ΝΕΑ)

«Δεν πιστευω σε παραδεισους!»

ΜΕ ΤΟΝ ΚΩΣΤΑ ΓΑΒΡΑ ΣΤΑ ΠΡΩΤΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΤΟΥ ΓΥΡΙΣΜΑΤΑ ΣΤΗΝ ΚΡΗΤΗ
(Αναδημοσιευση απο ΤΑ ΝΕΑ)

«Δεν πιστεύω στους παραδείσους και όσοι τους υπόσχονται δίνουν ψεύτικες υποσχέσεις» αναφέρει ο Κώστας Γαβράς, η νέα, 20ή ταινία του οποίου, με τον ειρωνικό τίτλο «Παράδεισος στη Δύση», γυρίζεται στην Κρήτη. Είναι δε η πρώτη της 50χρονης διεθνούς καριέρας του που γυρίζεται και στην Ελλάδα- με τη συμμετοχή και Ελλήνων ηθοποιών- και θα μπορούσε να εκφράζει και τη δική του «επιστροφή» στις ρίζες του...
«Πιστεύω, όμως, στην ανάγκη ύπαρξης ιδεολογίας γιατί αυτή σου δίνει προοπτική στη ζωή σου- κι αυτοί που λένε “οι ιδεολογίες πέθαναν” ή ότι ζούμε στην εποχή του “τίποτα” εκφράζουν μια ιδεολογία» επιμένει. Αλλά η Βαβέλ γλωσσών και εθνοτήτων που αποτελεί την ταινία του και το κινηματογραφικό του συνεργείο τον καλεί να πει «μοτέρ πάμε» για το εναρκτήριο πλάνο της ταινίας του, που γυρίζεται στο Ηράκλειο της Κρήτης:
Το κύμα ξεβράζει σε μια παραλία γυμνιστών έναν νεαρό λαθρομετανάστη που ως σημερινός Οδυσσέας αναζητεί μία νέα εστία. Του αρκούν η δύναμη της θέλησης, η ορμή της νιότης του και το βλέμμα του για να αναζητήσει τον Παράδεισο στη Δύση, ξεκινώντας από την Ελλάδα, περνώντας στην Ιταλία, στις χιονισμένες Άλπεις και στη Γερμανία για να καταλήξει στο Παρίσι...
Ο «Παράδεισος στη Δύση» μπορεί να πάρει, τελικά, τον τίτλο «Ο Παράδεισος στη δύση του» με τα φελινικά και σουρεαλιστικά πλάνα που παρακολουθήσαμε: πάρτι σε παραλίες με χορτάτους Ευρωπαίους σε πνευματική παράκρουση, φίδια, μάγους, φραγκάτους Ρώσους, νεόπλουτους Έλληνες στις Άλπεις, ξιππασμένους Δυτικοευρωπαίους σε υστερικές στιγμές...
• ΙΝFΟ
Η νέα ταινία του Κώστα Γαβρά «Παράδεισος στη Δύση» θα βγει στις ελληνικές αίθουσες τον Φεβρουάριο του 2009.
«Βαβέλ» χαρακτηρίζει την ταινία ο 75χρονος, αλλά πάντα «ωραίος ως Έλλην» Κώστας Γαβράς, καθώς «ο πυρήνας της είναι μια οδύσσεια κι εμείς οι Έλληνες τη ζούμε από την εποχή του Ομήρου»...
Ναι, αλλά ο σημερινός Έλληνας το ξεχνάει αυτό...
Ο σημερινός Έλληνας είναι όπως ο Αλβανός ή ο Πακιστανός μετανάστης του ΄40, του ΄50, του ΄60. Όταν έφτασα στο Παρίσι, στο Λεξικό του Λαρούς η λέξη Έλληνας ήταν ίσον: χαρτοκλέφτης, κάτοικος Ελλάδας!

«Στην τέχνη δεν κάνεις καριέρα όπως στην πολιτική. Κάνεις έργα που σήμερα μπορεί να είναι πετυχημένα και αύριο να ξεχαστούν. Προσωπικά, προσπαθώ να λέω ιστορίες για να μην κοιμούνται οι άνθρωποι, όπως μου έλεγε ιστορίες ο παππούς μου» λέει με την απλότητα του κοσμογυρισμένου ο Κώστας Γαβράς
Μια νέα εστία ή χρήματα απλώς γυρεύει ο σημερινός μετανάστης;
Η πείνα και η ταπείνωση με το σύστημα, τον τρόπο ζωής είναι τα κυρίαρχα. Πείνα, δεν εννοώ μόνο την ανάγκη να γεμίσει το στομάχι. Πείνα μπορεί να είναι για ένα καλύτερα μέλλον, για μόρφωση. Αυτή είναι η σύγχρονη ταπείνωση, η έλλειψη μέλλοντος, που κάνει κάποιους από αυτούς να φτάνουν στη ληστεία και τον φόνο. Ίσως αυτοί να είναι και οι λόγοι που κάποιοι γίνονται και τρομοκράτες.
Τι διαφοροποιεί τον τρομοκράτη από τον επαναστάτη;
Σήμερα, είμαστε όλοι υπέρ του Αραφάτ και των Παλαιστινίων, αλλά πριν από δεκαετίες τούς έλεγαν τρομοκράτες. Όλες οι μεγάλες επαναστάσεις που έγιναν, και η Γαλλική και η Ρωσική του ΄17, έτσι άρχισαν, σαν μικροτρομοκρατίες. Πολλοί από τους χτεσινούς τρομοκράτες έγιναν αρχηγοί κρατών. Και ο Μπιν Λάντεν αν είχε καταφέρει να πάρει την εξουσία θα τον σεβόμασταν και θα τα ξεχνούσαμε όλα, γιατί η Δύση έχει ανάγκη τα πετρέλαια.
Γιατί ο ήρωας θέλει να πάει στο Παρίσι;
Η Αμερική ήταν για να πλουτίσεις, η Αυστραλία και η Γερμανία για να βγάλεις λεφτά, το Παρίσι, η Γαλλία για να σπουδάσεις, η κουλτούρα της. Το μέλλον της ανθρωπότητας είναι η Παιδεία.

Ta tria ...kaka tis moiras mas!

1. Τελευταια, καθε φορα που μιλαω με τη μητερα μου, στο τηλεφωνο εφτασε να μαθαινω πρωτα, οχι τα νεα των συγγενων, μας, αλλα τις... αυξησεις στις τιμες της λαικης, που εχουν γινει φωτια και λαυρα!
Tα πραγματα, λενε, ολοι, δεν πανε καθολου καλα! Καλα ομως φαινεται οτι παει η ..κερδοσκοπία, καλα παει και η ακριβεια, οι ανατιμησεις και οι 100% αυξησεις στα ΜΜΜ και πως αλλιως να πας στη δουλεια σου; Με το αυτοκινητο θα πειτε, ναι, αλλα χωρις...βενζινη, αφου και αυτη..εξαφανιστηκε! Τι γινεται στην Ελλαδα; Μηπως κηρυχτηκε κανενας πολεμος εναντια στον απλο πολιτη και δεν το πηραμε καλα καλα ειδηση, εμεις που ζουμε μακρυα, στους ..’’επιγειους παραδεισους της Ευρωπης’’;!
Οι εφημεριδες παντως γραφουν οτι οι Έλληνες αγοραζουν εως ..168% ακριβότερα σε συγκριση με Γερμανούς και Ολλανδούς. Η κυβερνηση λεει οτι το γνωριζει....Πολυ ενδιαφερον! Ποτε ακριβως σκεφτεται να κανει κατι για να παταξει την αισχροκερδια; Ηδη εκατοντάδες χιλιάδες οικογένειες στην Ελλαδα αντιμετωπιζουν το προβλημα της επιβιωσης και το τελευταιο που χρειαζονται ειναι πολιτικες του τυπου «Δεν εχετε ψωμι, φατε ...παντεσπανι»!

2. Η Ελλάδα φιγουραρει πια σε διαφορα Βορειοευρωπαικα ιλλουστρασιον εντυπα και σε πολλα κτηματομεσητικα σαιτς στο Ιντερνετ ως «η Φλόριντα και η Αριζόνα των Αμερικανών συνταξιούχων»! Ο πιο δημοφιλης προορισμος ειναι σταθερα, εδω και πολλα χρονια, η Κρήτη! Οσοι ιδιωτες, ξενοδοχοι, κ α δεν προλαβαν, παλιοτερα, μπορουν τωρα να να παρουν ολιγη, η πολυ απο... Ελλαδα, αφου ετσι και αλλιως εχει βγει ολη στο σφυρι! Εχουμε και λεμε Κρητη, Ρόδος, Κέρκυρα, Κυκλάδες, Επτάνησα, Πελοποννησος, Χαλκιδικη, ξεχασα τιποτα,.... αφεντικο;

3. Το ξεπουλημα του ΟΤΕ στη Deutsche Τelekom, ειναι λιγο πολυ γνωστο! Αυτο που διαβασα ομως ειναι οτι επειδη η κυβερνηση θελει να τελειωνει μια ωρα γρηγοροτερα με το θεμα ΟΤΕ δεν προκειται ουτε να μεταβιβάσει το 4% του μετοχικού κεφαλαίου του ΟΤΕ στο ασφαλιστικο Ταμείο ΤΑΠ-ΟΤΕ, (παρα την υποχρεωση της και συμφωνα με νομο που ισχυει εδώ και τρία χρόνια), αφηνοντας ετσι «στον αερα» ακομη και τη καταβολη συνταξεων, αυτο το καλοκαιρι. Αυτα τα 380 εκατ. ευρώ, που ...γλυτωνει το Δημόσιο αλλά και η Deutsche Τelekom, θα μπορουσαν, λενε, να ειχαν κερδιθει αν το Ταμείο ειχε διαπραγματευτεί με τους Γερμανούς την πώληση του 3% των μετοχών του ΟΤΕ, ώστε να κέρδιζε αυτό από τη διαφορά στο τίμημα, εξασφαλίζοντας τουλαχιστον τις συντάξεις κάποιων μηνών! Μα για τετοια ...ψιλοπραγματα θα σκαμε τωρα;

Ζητά βοήθεια το Interpol

Το Interpol ζητά επίσημα την βοήθεια από το κοινό προκειμένου να συλλάβουν έναν εγκληματία παιδεραστή (στις φωτογραφίες) ο οποίος πιθανόν είναι Σκανδιναβός, ίσως και Σουηδός.

Ας προωθήσουμε το θέμα.
Ποιος ξέρει, ίσως φανούμε χρήσιμοι γιατί τέτοια τέρατα δεν πρέπει να ζουν και να κινούνται ελεύθερα μεταξύ ανθρώπων και μικρών παιδιών...

Valborgsmässoafton και πηραμε τη κατω βολτα!

Διαβαζα πριν λιγες μερες στην εφημεριδα για τις ανησυχιες πολλων γονιων-και μη- πριν απο το παραδοσικο Valborgsmässoafton, για οσους δεν ξερουν τι ειναι θα πω οτι ειναι μια δημοφιλης Σκανδιναβικη γιορτη
(30/5), εχει ριζες στην ειδωλολατρεια, αν δεν κανω λαθος, και συναμα με το τραγουδι και το αναμα μεγαλης φωτιας ειναι και μια καλη δικαιολογια στο να βρεθει ο κοσμος εξω στη φυση και να καταναλωσει αρκετο αλκοολ. Και για να προλαβω γρηγορα τυχον συνειρμους και με περασετε για καμμια ...θεουσα που τα βαζει με ολους και ολα να πω εδω οτι μου αρεσει να πινω και να απολαμβανω και εγω το κρασακι μου, η κανενα αλλο ποτακι, οπως πολλοι Ελληνες και ξενοι σ ολο το κοσμο!
Αλλα ακριβως εκει ειναι η διαφορα, στο πως πινει κανεις και ειδικα οι νεοι που ειναι και το θεμα που με ενδιαφερει, σαν μητερα. Απο τοτε που ηρθα στη Σουηδια εχει “τρομαξει το ματι μου”, μ αυτα που βλεπω και διαβαζω ειδικα τις Δευτερες, οταν εχουν περασει τα ...τραυματικα για πολλους, Σαββατοκυριακα, οπου “χανει η μανα το παιδι και το παιδι τη μανα”, μ αυτα που γινονται σε ολη τη χωρα. Υπερβολες, η αληθεια;

Τσουρέκια και κόκκινα αυγά..

Τόσα χρόνια τώρα στην Αγγλία και, παρ’όλο που μου λείπουν κάποιες από τις Ελληνικές λιχουδιές, δεν το κάνω και θέμα. Μου στέλνει η μαμά μου πότε πότε κανένα παστέλι, και μου κρατάει ένα τσουρέκι από το Πάσχα στην κατάψυξη για το καλοκαίρι. Και όταν πάμε με το καλό, μου κάνει πίτες, σούπα κεφαλάκι και αγκινάρες που εδώ δε βρίσκω.

Τώρα όμως που τα παιδιά μεγαλώνουν, σκέφτομαι, πρέπει και γω να αρχίσω να κάνω και τίποτα από όλα αυτά τα παραδοσιακά- είναι που είναι Εγγλεζάκια τα παιδιά μου και τρώνε marmite με ψωμί, και ο Αρης ότι βρει στο πιάτο του το κάνει σάντουιτς, ακόμα και τα μακαρόνια, και τις φακές!

Τελευταία στιγμή λοιπόν, είπα στην αδερφή μου να μου στείλει ένα φακελάκι μπογιά για να βάψουμε αυγά, και μου έβαλε μέσα και ένα σακουλάκι μαχλέπι, μια που ακόμα δεν έχω μάθει πώς θα μπορούσα να το ζητήσω εδώ. Κακουλέ, όταν ανακάλυψα οτί έτσι λένε το κάρδαμο, απλώς κατέβασα από το ράφι της κουζίνας.

Συνταγή όμως δεν είχα, κατέβασα κάποιες από το ιντερνετ αλλά δεν τις τύπωσα, η μαμά μου έφυγε στην Ισπανία για τις γιορτές και η αδερφή μου δεν απαντούσε ως συνήθως στο τηλέφωνο, η Χρύσα Παραδείση που έχω από παλιά, εκδόσεως 1963 τα μετράει όλα με “φλυτζάνια” και δεν είναι μόνο που μπερδεύομαι- τί φλυτζάνι, πόσο μεγάλο κτλ, ήθελε και δέκα φλυτζάνια αλεύρι! Την ψιλιάστηκα και γω οτι τα δέκα φλυτζάνια θα επαρκούν για κανένα λόχο, και αποφάσισα να κάνω ένα συνδυασμό από διάφορες συνταγές, κυρίως μεταξύ Παραδείση και Dan Leopard, που γράφει για ζαχαροπλαστική στην Guardian. Εκανα λοιπόν ένα fusion ανάμεσα σε brioche με έξτρα βούτυρο ανακατεμένο με τα μπαχαρικά, πάλι μπερδεύτικα, κουράστικα, να τα ζυμώσω, να τα αφήσω, και μετά λέει πχ “μέχρι να έχετε μια μαλακή ζύμη” και σκέφτεσαι: είναι άραγε αρκετά μαλακή η ζύμη μου? Μήπως παραμαλάκεψε?

Χαμός. Τελικά, για να μη τα πολυλογώ, κατάφερα να κάνω αυτό που έλεγε η συνταγή: ένα σούπερ βουτηράτο μπριός, με μαχλέπι και κακουλέ, και προς το άγλυκό του. Μου βγήκαν δύο κομμάτια, και δεν άρεσαν ούτε στον Ανθονυ ούτε στα παιδιά, και τελικά τα έφαγα μόνη μου και τα δύο, μια που εμένα, παρ’όλο που δεν ήτανε τέλεια, μου θύμισαν κάτι από τα παλιά, και το σπίτι μύρισε κάρδαμο και σουσαμάκι.

Ούτε αυγά κατάφερα να βάψω σωστά, μια που τα μισά μου έσπασαν στο βράσιμο. Σώθηκαν περίπου τα μισά, και τα βάψαμε αυτά. Παλιοζωή. Ταλαιπωρία.

Για άλλη μια φορά κάθομαι και αναλογίζομαι το πόσα πολλά έκαμνε πάντα η μαμά μου για μας, και νά τα τσουρέκια, και να τα αυγά, και οι μαγειρίτσες και οι σούβλες.
Εμείς ακόμα, τίποτα! Τελικά εδέησε και η Χριστίνα να σηκώσει το τηλέφωνο, και αποκαλύφθηκε το ότι αυτή δεν έκανε τελικά τσουρέκια!! Και γω που περίμενα να ανταλλάξουμε συμβουλές..

Τώρα λέω, θα κρατήσω σημειώσεις για το μέλλον: λιγότερο βούτυρο και περισσότερη ζάχαρη. Και γυρνάει όπου να’ναι και η μαμά μου από Ισπανία, και θα μου δώσει τη συνταγή, και του χρόνου τέτοιον καιρό, πάλι απ’την αρχή!